50 ve 51.yıllara şampiyonluk vaadiyle başlayıp, Demir Çelik Karabük maçını birkaç bin kişiye oynamak, beklenen bir son değildi. Şampiyonluğa oynayanların 70 puanları aştığı ligde 55 puan Trabzonspor için o aşamada olmadığını gösterdi. Yani aslında Trabzonspor gerçek anlamda bir takım olamadan sezonu tamamladı. 

 Neyi eksik neyi tam yaptı, çok tartışılacaktır ancak şu unutulmasın, Trabzonspor takımının çoğu yabancı oyuncusu, kendi takımlarını UEFA’ya şikayet ederek formasını giymektedir. Acı olan budur. Kurumu bu duruma getirenlerin, sorumluluk alıp, maddi anlamda kulübe yardımcı olmaları gerekir ki, ne demek istediğimiz az çok anlaşılmıştır. 

Trabzonspor’un yaşadığı bu süreç benim 2004’lü yıllarda savunduğum, ‘Kiralayacağına, satalım’ tezini haklı çıkarıyor. Her kongrede yeni kiracısına kavuşan kulüp, kiracısının takıp gitmesiyle borçlar içinde yüzüyor. Kiralamak yerine satmak, buranın bir sahibinin olması artık kaçınılmaz bir sonuçtur. 

Eğer her sezonun kaybedeni olmak istemiyorsa, Trabzonspor aklı başında sportif yatırıma değer veren, Trabzon şehrine özen gösterecek bir markanın elinde yürümelidir. Böyle giderse çok Usta gider, çok Ağaoğlu gelir.

60 milyon avroluk takım 55 puan topladı. Bu demektir ki, her puanı 1 milyon avro olan takım. Yeni sezon için yönetim, biten ve kaybedilen sezondan dersler, konular çıkarmalı.