Herhalde kolayı zora sokmak buna denir. Maçın ilk 10 dakikasında golü bulup, ikinci golü bulamamak ve kendi sahanda mahkum oynamak, Trabzonspor’un eksileriydi. Herhalde son dönemlerde kendi evinde bu kadar zorlandığı bir maçı hatırlamıyorum. Sosa’nın eksikliğinde orta saha kurgusu bozulan Trabzonspor’un tüm takım düzeni de bozuldu. Abdülkadir Parmak’ın hem defansif hem de ofansif oynamasını kendini de takımı da düşürdü. Ömür ve Yusuf’un dolaşarak oynaması iyi ama Parmak’a yardım edemediler.

Orta sahası düşen Trabzonspor’un baskı yemesi de olağan oldu.

İlk devre ikinci devreye göre daha agresif oynayan Ankaragücü, Trabzonspor’un orta sahasının pas hatalarını dikine, kanat hücumlarıyla zenginleştirdi. Esasında, yeni transferlerinin takım kalitesini yükselttiğini söylemek lazım.

Trabzonspor o kadar pas hatası yaptı ki, rakibine kendi 18’inde tüm kafa toplarını verdi. Rakibi Trabzon’da Trabzonspor’dan daha çok korner atabiliyorsa, maçın fotoğrafını az çok çekebilirsiniz.

İlk devre topu bekleyen Ankaragücü’nden, ikinci devre topu önde tutan Ankaragücü’nün ön alan baskısı rakibi Trabzonspor’dan iyi gösterdi. Trabzonspor’un stoperlerinden Toure berbata yakın oynadı desek yanlış olmaz. Kadem ve pas hataları dışında, kafa toplarında da çıktığı topları alamadı.

Geride Hüseyin, ortada A. Parmak’ın direndiği takımın 3 puanla sahadan ayrılması büyük iştir. Bütün bunlata, Nwekame ve Ekuban’ın yakaladığı pozisyonları değerlendirmemesinin etkisi çok. Eğer, 2-0 olsaydı başka bir oyun modeli görürdük ve Trabzonspor oyunun son 15-20 dakikasında mahkum oynamazdı.

Transfer tahtası kapalı olması iyi mi oldu kötü mü oldu bunu ileride daha net göreceğiz ancak Trabzonspor’un bu takımı en azından Avrupa hedefi için bile olsa transfere ihtiyacı varmış. Her takım güçlenirken, Trabzonspor mevcut gücünü ancak muhafaza edebildi. Galatasaray maçı daha da zor olacaktır.

Trabzonspor’un zor haftaların ilk maçını oynadı diye bakıyorum. Bu görüntüsüyle daha da zorlanacağı maçlar olacak.