Nisanın ilk gününden herkese merhaba.
İki, üç gündür sıcak içimizi ısıtan günler kendini göstermeye başladı. Güneş her zaman bir umut, heyecan vermiştir ama mutsuz ettiği anları da mutlaka vardır. Geçtiğimiz sene 30 Mart’ta kaybettiğimiz İstanbul Teknik Üniversitesi Türk Musikisi Devlet Konservatuarı Öğretim görevlisi, Türk Halk Müziği sanatçısı çok değerli Taşkın Doğanışık hocamın anma törenine katıldım... Taşkın Doğanışık; iyi bir öğretim görevlisi ve başarılı bir Türk Halk Müziği sanatçısı olmasının yanı sıra gerçekten mükemmel denecek kadar güzel yürekli bir insandı. Öğrencisine, çalıştığı müzisyenine, ailesine, dostlarına, anlayacağınız hayatına giren her insana sihirli bir dokunuşu mutlaka olmuştur. Okulumuzda düzenlenen anma töreninde; Öğretim Görevlisi Haydar Tanrıverdi, Öğretim Görevlisi Serap Baltutan ve Araştırma Görevlisi Erhan Uslu’nun emekleri ile Taşkın hocamızın hak ettiği bir anma gecesi yaşandı.
Nursaç Doğanışık’ın sunduğu anma töreninde, Taşkın hocamızın öğrencileri ve sevenleri sahne aldı. Gökhan Tepe, Ayla Çelik, Erol Parlak, İsmail Altunsaray, Müslüm ve Mustafa Eke, Mustafa Demirkaya, Mustafa İpekçioğlu, Kadir Verim, Erhan Uslu, Haydar Tanrıverdi, Buse Katılmış, Yudum, Neşe Demir ve Erdoğan Eskimez; Taşkın hocamızın en sevdiği türküleri bizlere en duygulu şekilde yaşattılar. Öğrencilik yıllarımda bir çok gösterimizde, bir türlü dolduramadığımız İTÜ Mustafa Kemal Amfisi ağzına kadar doluydu, bırakın oturacak yer bulmayı ayakta izlerken dahi zorlandık. Üzüldüğüm tek nokta, her cenaze ve anma töreninde olduğu gibi bu gecede de özel bir insanı anmak için değil de sadece konser izlemek ve fotoğraf çekmek için gelen insanlar vardı. Hatta hiç gelmeyenler... İsterdimki, hocamızın her sabah günaydın, okuldan çıkarken de iyi akşamlar dediği mesai arkadaşlarının hepsi orada olsaydı. Konservatuarda bizleri sanatçı yetiştirmekle görevli olan kişilerin öncelikle kendi sanat egolarını yenebilmesini çok isterdim. Yada orada kendini gösteren üç şarkı sonra gitmesin isterdim. Çok şey mi isterdim gerçekten bilmiyorum ama Taşkın Doğanışık şu hayatta onun adına yapılabilecek en güzel şeyleri, en iyi niyetleri hak ediyordu. Bu çok özel gecede emeği geçen, müzisyen arkadaşlarıma, öğretmenlerime, değerli sanatçılarımıza ve hocamızı yalnız bırakmayan herkese teşekkürü borç bilirim.
Beklenmedik bu vedanın üstünden bir sene geçse de, üzüntümüz o kadar taze ki. Canım hocam, baba yarısı, güzel kalpli adam yattığın yerde huzurla uyumanı diliyor saygı ve özlemle anıyorum....
Sevgi ve müzikle kalın...