Geçtiğimiz hafta Şevki Gökerman anısına 27 yıl aranın ardından Bodrum’da düzenlenen Ralli yarışının hız tutkunları ve araba severlerde bıraktığı heyecan yerine bütün hafta boyunca yarış sonrası yaşanan olayları konuştuk, okuduk ve izledik. Bir etkinliğe nasıl gölge düşürülür, bir şehrin ismi, doğası nasıl karalanmaya çalışır hep birlikte gördük. Benim de yakın arkadaşım Selim Özgür ve babasının yarıştığı bu spor dalında sanıyorum hızdan ve yapabileceğin kazadan daha büyük tehlikelerin olduğunu görmüş olmak herkeste büyük paniğe yol açtı. Pandemi sebebi ile hiçbir davetlinin olmadığı bu yarışa basın mensupları, sporcular ve görevliler dışında kimse kabul edilmezken, adamlar gündeme oturmak için etkinliğin tanıtımı için davetliydim demiş. Allah aşkına tanıtım için davet edilebilecek ünlü bir dolu isim varken bu beyefendi kendini buna nasıl inandırmış hayretler içindeyim.

Gün geçmiyordu ki eli silahlı, sopalı magandalar spora, insanlara leke sürmekten bir türlü vazgeçmiyorlardı. Hatta Bodrum Belediyesi bu konuda fikrini ne kadar güzel dile getirmiş; ‘3500 yıllık tarihi boyunca, hoşgörünün ve mutluluğun adresi olan Bodrum’a gelerek sergiledikleri çirkin davranışlarla Bodrum Halkını üzen bu tip insanları biz, Bodrum’da görmek istemiyoruz. Çünkü Bodrum, medeniyetten nasibini almamış olan hoşgörüsüz, medeniyetsiz, mafya ruhlu kişilerin değil, kalpleri aşkla dolu olan insanların yaşam alanıdır.’

Bunun üzerine bu konuda daha ne söylenebilir ki? Biz artık araba dolusu insanların etkinlik alanlarında yetkilileri darp edemediği, silahların patlayamadığı güvenilir huzurlu etkinlikler ve hayatlar istiyoruz. Dilerim ki bunların önüne geçebilecek ağır yaptırımların olduğu yasalar, spor etkinliklerinin tamamını kapsar. Bu çirkin olayı yaşamak zorunda kalan bütün Federasyon görevlileri, sporcular ve Bodrumlular adına ne kadar üzgün olduğumu bildirmek isterim. Böyle çirkin olayların umarım bir daha asla ikinci bir tekrarı yaşanmak zorunda olmaz. Geçmiş olsun dileklerimle...