İBFK - Başakşehir dışında bizi Avrupa kupalarında temsil eden Galatasaray, Beşiktaş ve Trabzon maalesef bu sene yüzümüzü yere eğdirdiler. Başlıktaki mirasyediler onlar işte.

Trabzon, sadece ve sadece bir puan alabildi oynadığı altı maç sonunda. Galatasaray, iki Brugge maçından alabildiği iki puanla kapattı sezonu. Beşiktaş ise bir galibiyet ve beş yenilgi ile üç puan topladı ve grubu diğerleri gibi sonuncu bitirdi. Bu sene yüzümüzü güldüren tek takımımız olan Başakşehir’in grubunda İtalya’dan AC Roma, Almanya’dan Borussia Mönchengladbach ve Avusturya’dan Wolfsberger vardı. Altı maçta 10 puan toplayıp grubu birinci olarak bitirip son 32 takım arasına adını yazdırdı Boz Baykuşlar.

UEFA Country World Ranking diye bilinen Ülkeler sıralamasında ilk 10’da bulunduğumuz sürece bir takımımız doğrudan, ikinci takımımız ise ön eleme oynayarak (bunu başaran pek olmadı son senelerde) Şampiyonlar Ligi’ne gidiyor. Avrupa Ligi ile birlikte toplam 5 takımımız çeşitli kademelerden başlayıp Avrupa’da Ülkemizi temsil ediyor. Bu sene şu an itibarıyla maalesef ilk 10’dan düştük, şu anda 11. sıradayız. Yani doğrudan giden Şampiyon takımımız da artık ön eleme oynayarak Şampiyonlar Ligi’ne kapağı atmaya çalışacak ki deneyimlerimiz bu yolun pek mümkün olmadığını öğretti bize geçen yıllarda.

Bu sene Ukrayna topladığı 4400 puanla son beş sezon toplamında 33.300 puana ulaşıp bizi geçerek 10. sıraya yerleşti. Biz ise bu sene 3800 puan toplayıp 32.400 toplamında on birinciliğe geriledik. Yani işimiz çok zor bundan sonra. Dua edelim de Başakşehir, Sporting Lizbon’u geçip Avrupa’da yoluna devam edebilsin.

Fatih Hoca, Ülkemize UEFA Kupası getirerek zirveye çıkardığı kariyerinde bu sene en kötü performanslarından birisini gösterip yaşanan hayal kırıklığının baş mimarı oldu. Kadrosuna dâhil ettiği tüm futbolcuları Avrupa’nın 5 büyük liginden gelenler olmasına rağmen ortaya çıkan manzara oldukça kaotik. Ali Sami Yen Bey’in Galatasaray’ın Kuruluş Tüzüğü’ne yazdırdığı “ Türk olmayan takımları yenmek” hedefinin ne kadar uzağında kalındığı ise ibretâmiz.

Abdullah Avcı ise geçen sene Başakşehir’deyken gösterdiği tercih hatasını bu sene Beşiktaş’la da devam ettirdi. Avrupa’da başarılı olmak yerine elindeki silahları ve konsantrasyonu Süper Lig’e saklayıp Ülke Puanını umursamadan domestic takıldı Siyah-Beyazlılar bu sene. Oysa daha Şampiyonlar Ligi’nde ülke puan rekorunu kıracak kadar puan toplayıp kalifiye olunmasının ve fahiş bir hakem komplosu sonucu çeyrek finalin kapısından dönülmesinin üzerinden kaç sene geçti ki?

Ünal Karaman ve Trabzon ise Avrupa’da yaşadığımız başka bir hayal kırıklığının müsebbibi oldular. Bu sene o sene deyip Süper Lig’de kafaya oynamayı tercih edip kendisine Türkiye adına verilen Temsil ve İlzam görevini ne yazık ki yerine getirmediler bilerek ve isteyerek. Oysa Faroz’da kahvelerde daha düne kadar İnter’i nasıl yendiği ve Avrupa’da nasıl ses getirdiği konuşulurdu Karadeniz Fırtınası diye bildiğimiz Trabzon’un. Yalan oldu Avrupa-mavrupa kupaları. Üzgünüm Leyla !

Yüz akımız Okan Buruk Hoca oldu. Diğer mirasyedilerin hovardaca harcadığı ülke puanlarından gücü yettiği kadarını geri kazandırdı Ülkemize. Bir Alman takımını, hem de deplasmanda (hem de maç oynanırken Bundesliga Lideri olanını) yenmeyeli kaç zaman oldu bilmem hatırlayan var mı? Cengizimizin Roma’sı bile 9 puanla ancak grup ikincisi olabildi Boz Baykuşların ardından.

Gönül dolusu tebrikler Gürsel Başkan, Okan Hoca ve değerli futbolcu kardeşlerimize. Sporting Lizbon’u da geçip yollarına devam edebilmeleri temennisiyle.