Her ülke kendinden korkuyor! Çünkü bir kıvılcım çakıldığı anda büyük öfke patlamalarını görmek mümkün olacaktır... 

Avrupa dolu!

6.5 yıl önce Avrupa’nın endüstri ve finans kalbi Hamburg’a bir seyahatim olmuştu. 
Şimdi patlak veren sarı yelekliler eylemlerinin ve ilerleyen günlerde patlak vereceğini tahmin ettiğim daha fazlasının sinyallerini işte o zaman almıştım.

*Avrupa yorgun, mutsuz, bıkkın ve gergin... 
*Avrupa’nın ruhu ve zihni öfke ile dolmuş taşıyor...
*Avrupa ciddi maddi sıkıntılar yaşıyor...
*Avrupa demokratik işleyiş açısından sinyaller veriyor...
*Avrupa genetiğini kaybediyor...
*Avrupa’da Avrupalı kalmamış, yer gök mülteci...
*Avrupa’nın köklü kurumsal işleyişi mültecilerin adapte olamaması sebebiyle bozuluyor...
*Avrupa’da ırkçı ve milliyetçi fikirler uyanışta...
*Avrupa’da Hitler’i lanetle değil özlemle anmaya başlayan kesimlerin sesini kısıkta olsa duyabiliyorum...
*Avrupa’nın kalbi Hamburg’da durum böyleyse diğer şehirlere dikkat...
Demiştim!

Evet tam 6.5 yıl önce S.O.S vermeye başlayan Avrupa şimdi can simitleri ile gitmeye çalışıyor. 
Kısaca Avrupa uzun zamandır kimseler fark etmeden dip tuttu!
Avrupa’nın zengini Hamburg’da durum böyleyse diğer ülkeler çarpı beş daha kötü halde olmalıydı. Ki olduğunu gördük!

Hadi şimdiki zamana dönelim. Avrupa’nın göbeğinde yangın yeri yaşanırken siyaset, basın, medya, iş, dernek mecralarındaki bir kesimin bu kaos ortamını Türkiye’de görmek için adeta can attığını gördük!

Neden? Sokaklar ateş çemberine dönse eldeki kârımız ne olur? Dibine vurmaya çalıştığınız bu gemide hepimiz yok muyuz? 
Geçmişimiz ve geleceğimiz ile hepimiz buraya bağlı değil miyiz? Hadi biz kapımızı dara düşen mültecilere açtık bize bir şey olsa ortama gaz verenlerin el uzatacağına inanıyor musunuz?
Bunları ve benzeri onlarca soruyu daha yazabilirim. Hepsinin cevabı aynı karanlık kapılara çıkacak sorular, sorular!

Gelelim sokak olaylarının Türkiye versiyonu planlarına. Kısa özetle çok net bir şekilde söylüyorum Türkiye’de TUTMAZ. 
Çünkü Türkiye halkının elindekiler üç beş günlük aksiyona heba edilemeyecek kadar zor elde edildi ve çok değerli. 

Hele ki son altı yedi yıldır feleğin ateşli çemberinden dejavular eşliğinde geçip geçip dururken kimseler kusura bakmasın değil sarı yeleklilere, gökkuşağının feriştahı gelse geçit verilmez... 

Yorulduk be kardeşim! Düşün artık yakamızdan! Musibetin birini savmadan öbürü sırada bekliyor. Musibetler konusunda verdiğimiz mücadeleler sonunda “musibetsavara” dönüştük. 

Avrupa vatandaşları fazlasıyla yalnız, bireysel, düzensiz, bağsız, köksüz, mutsuz ve depresif bir profilde. Tutunacak ve kaybedecek değerleri kalmadı. Durum böyle olunca aksiyon dolu holigan gösteriler kaçınılmaz oldu.
“Kaybedecek değerleri olmayan bireyler her türlü kötülüğe gebedir...”

Bizde ise durum tam tersi bir durumda. Sorunlara karşı savaş verdikçe elimizdekilere daha sıkı tutunmayı öğrendik. Gelen yeni nesil bizlerden daha bilinçli, bilgili, sağduyulu, vatan ve millet sevdalısı, kapalı kapılar ardında dönen kirli oyunlardan haberdar. 
Durum böyle olunca Türkiye’den yana medet umanların hevesleri yine yine yine kursaklarında kalacak...