Michele Botton, olağanüstü bir dehanın samimi portresini, yazarın kendisinin birinci tekil şahıs ağzından, filtresiz, kendine has diliyle anlatır. Bu yüzden çizgi romanın senaryosu neredeyse Bukowski'nin kendisine aitmiş gibi görünüyor.
Ben Bukowski’yim. Charles ya da Hank, hangisini tercih edersen. Evet ben O’yum; yazar, şair, ayyaş, kahpe, ille de bu sırayla değil. Peki ya benim hayatım? Hayatımdamlatan bir musluk gibi, hiçbir zaman olması gerektiği gibi işlemeyen… Ben bir avareyim.
Birinci sınıf bir pislik olan babamı suçlamak kolay olurdu. Gerçek şu ki kötü bir karakterim var, alkolün dibini buluyorum ve kazandığım tüm parayı yarışlarda yiyorum. Düzgün bir işte dikiş tutturmayı bilmek şöyle dursun, çenemi kapatıp zamanında işe gitmeyi bile beceremiyorum! Daha iyi hissetmek için yazmalıyım. Bir de güzel hatunların yanında olmalıyım…
Yine de çoğunlukla fahişeleri çekiyorum. Halâ hayatımı bilmek istiyor musun?
