KUTUPLAŞ-MA !

Son zamanlarda toplumumuzun kutuplaştığına,insanlarımızın bölünüp ayrıştığına dair,"Biz böyle değildik,bize ne oldu"şeklindeki dertlenmeleri,sızlanmaları daha çok duyar olduk.Yerel seçimlerin gündemde olduğu bu günlerde toplumumuz siyasi olarak ayrılıklar yaşıyor olabilir. Ama bu sadece ülkemizde değil dünya toplumlarında da görülen ve yaşanan bir durum. Bu ayrılıklar bazen daim olur,bazen de ülkedeki anlık siyasi gelişmeler,değişimler ya da seçimler neticesinde dönemsel olarak yaşanır.
Böyle anlarda restler çekilir,kılıçlar kuşanılır ve halk,kutuplaştırıcı politik bir dile maruz kalır. Bu bizim gibi derin bir tarihe ve kültürel çeşitliliğe sahip olan ülkelerin kaçınılmaz bir kanunu gibi geliyor bana... Evet şu günlerde toplum ikiye ayrılmış gibi görünüyor.Ancak bu görünüşü sorgulamak gerektiğini düşünüyorum.Birleşmek için önce nerede ayrıldığımızı anlamamız gerekiyor.
Geçtiğimiz aylarda "Türkiye'de Kutuplaşmanın Boyutları "adı altında bir araştırma yapılıyor.Araştırmanın sonucuna göre"kendine en uzak hissedilen parti taraftarları"ile komşuluk,arkadaşlık,evlilik ve iş alanında %70-75 oranında "istemem"yanıtı alınıyor.Yine ankete katılanlar"kendisine yakın parti taraftarlarını "vatansever, onurlu,açık fikirli olarak görürken,"kendisine uzak parti taraftarlarının"ülke için tehdit oluşturan,zalim,ikiyüzlü olarak     tanımlıyorlar.
Aslında hiç kimse karşısındakinin düşüncelerine taraftar olmak ya da paylaşmak zorunda değil tabiki.Toplum olarak kendimizi anlatamıyor,başkalarını dinleme ve anlama tahammülümüzü git gide kaybediyor muyuz acaba? Bence insanların birbirlerinden uzaklaştığı şu günlerde, en çok ihtiyaç duyduğumuz ama uygulamakta zorlandığımız şey ne biliyor musunuz? "EMPATİ".. Çünkü empati insanın merhamet duygularını ve anlama yeteneğini geliştirir. "Mesele aynı fikirlerde olup anlaşmak değil, farklı fikirlerde olup birbirine saygı duyabilmektir"sözü davranışlara dönüştürülebilse, tahammülsüzlük, hoşgörüsüzlük, kendi fikrini bir başkasına dayatma,samimiyetsizlik gibi negatif duygular değiştirilebilir. Ancak o zaman insanlar birbirlerine yakınlaşır ve ortak bir güven inşa edilebilir diye düşünüyorum. Ne olursa olsun,karşı çıksak da savunsak da sevgi,saygı,hoşgörü gibi ruhumuzun istediği tüm olumlu duyguları,önceliğimizde tutmalıyız. Toplumun tüm kesimleri,herkes,birbirini umursamalı ve kimse diğerini yok saymamalı.. İki karşıt uçta olmak,düşman olmak demek         değildir. 
Siyasi ayrılıklar olabilir,önemli olan sosyolojik ayrışmaların olmaması bence. Çünkü bu ülke hepimizin. Farklılıklarımız olsa da ortak vatanımızda huzur ve refah içinde yaşamak hepimizin hakkı. Milletçe farklılıklarımızı bir kenara bırakıp, bir ve birlik olmalı, dostluk, kardeşlik ve beraberlik duygularımızı her daim gündemimizde tutmalıyız..