İyi bir şey olmalı öldürmek…
Doğmak kolay, yaşamak ise eh işte ama zor şeymiş insan olmak ve çok zormuş insan kalabilmek. Yaşadıkça, yaşlandıkça daha iyi anlayabiliyoruz bunu.
Nerden bilecektikki insanların en büyük düşmanlarının yine insanların olabileceğini….
Gerçi bilmiş olsaydık bile doğmamak için ne yapabilirdik ki?. Bu ayrı mesele…
Sanki milyonlarca yıl yaşayacakmışcasına verilen mücadele ve hırs takınılan kibir, hoşgörüsüzlükle sağlanan çıkarlar alet edinilen kutsal değerler neticesinde elde edilen kazançlar….
Ve sonunda üzeri toprakla örtülen çırılçıplak bir beden..
Çağdaşlaştıkça vahşileşen insan ve. Daha da çok öldürmek için böbürlenilerek üretilen modern, modern! silahlar, alet edevatlar…
Biz gerçekten bu muyuz?, Bunun içinmi yaratıldık? İnsan olmak eğer erdemse öldürmek erdemli olmanın gereğimidir? Bilemedim siz söyleyin.
Kahramanlarımız öldürmek amacıyla savaştı. Övündüğümüz liderlerimiz de.
Savaşlarda en çok öldüren kişi en sevilen değimliydi toplumlar için….
O zaman iyi bir şey olmalı öldürmek daha iyi bir insan olabilmek için öylemi?..
Düz mantıkla düşünürsek devletler tarafından yapılan toplumsal öldürmelerde gurur kaynağı oluyor. Ama şahsi öldürmeler kanunlara, şartlara tabi….
Yani kısacası yaradanın vermediği bir üniformayı giyenler daha rahat şartlarda öldürebilme yetkisine sahip oluyor.. Başka bir değişle başkasını canını almaya kılıf olmuş oluyor üniforma galiba…
Hiç unutmuyorum uğradığı silahlı suikast neticesinde elinden yaralanan o zamanın C.başkanı Turgut ÖZAL TBMM kürüsünde “ Allahın verdiği canın Allahtan başka alacak yoktur” demişti.
Çok anlamlı bir söz ama eğer öyleyse Allah öldürme yetkisini ve öldürmeyi kime verdi ki? Ve neden insanlar olarak biz öldürmeyi kendimize hak gördüğümüz bir hal aldık.
Aksine sevmeyi, ahlaklı, adil, hümanist ve dürüst olmayı emretmiyor mu yüce Allah her kitabında?…
Kafam karıştı düşündükçe daha da karışıyor….
Nesillerini tükettiğmiz diğer canlılar yetmiyormuş gibi şimdi de işimize gelmeyen kesim yada toplumlara en layık gördüğümüz şey olmuş ölüm..
Bununla birlikte insanlar bütün çağlarda güçlünün zayıf olanı öldürme yetkisi almışlar kafalarına göre…
Ne tuhaf şey sırf zayıf diye insanın insana yaptığı ölümüne zulüm..
Günümüzde insan olmanın gereği bu olmuş sanırım hemde sevgiyle bütün canlılarla paylaşarak yaşamak varken…
“Ne diyeyim ki şimdi her şeye rağmen çok ama çok zor olsa da siz yine de insan olmaya ve öyle kalmaya çalışın. Çünkü insanlığın gereği ve devamı için bu en büyük gereksinimdir”
Engin GEÇTAN “İnsan Olmak” adlı kitabında
“Gerçek anlamda sevgi, diğer insanları da kendimiz kadar sevebilmeyi içerir, kendimizden çok ya da kendi yerimize değil.” Demiş dahası yok artık bunun…
VESSELAM.
