Otizmli annelerin çaresizliği
9 Şubat 2021 tarihinde, bir sosyal medya paylaşımını görünce içim parçalandı, yüreğim burkuldu.
Bir anne otizmli çocuğu kriz geçirdiğinde onu demir parmaklıklarla örülü balkona koymak zorunda kalıyor.
Bir anne düşünün evladını 9 ay karnında taşımıș, her saniyesinde çekilmez sancılara göğüs germiş günlerce gecelerce uykusuz kalmış ve yorgun geçirmiş.
Evladı dünyaya gelmiş yememiş içmemiş sabahlara kadar başında beklemiş. Hayatını evladına adamış tıpkı her anne gibi...
Fakat siz hiç bir annenin çaresizliğine yalnızlığına şahit oldunuz mu?
Siz hiç bir annenin evladı için nasıl çırpındığına şahit oldunuz mu?
Anne olmak güzel bir duygu fakat otizmli bir çocuğa sahip olmak zordur.
Hem fiziksel hem de duygusal güç gerektirir. Bilimsel bir çalışma gösteriyor ki otizmli bir annenin stres düzeyi ortalama bir amerikan askerinin savaşta yaşadığı stresle aynı düzeyde tespit edilmiş. Bir annenin bu denli stres altında otizmli çocuğu için verimli olması mümkün değilken toplum olarak bizlere ciddi görevler düşmektedir.
Yürek burkan bu görüntüler karşısında bizim toplumsal hiç mi sorumluluğumuz yok.
Hangi vicdan bir annenin yavrusunu kriz geçirdiğinde kendine zarar vermesin diye evinin balkonunda kurmuş olduğu 5 metrelik demir parmaklıklara hapsetmesine tahammül edebilir ki?
Anne sosyal medyadan yaptığı paylaşım üzerine bir açıklama gereği duyuyor ne diyor biliyor musunuz?
“Evladımın aldığı eğitim yetersizdir ben çocuğuma yetemiyorum gözlerimin önünde evladım her gün öfke nöbetleri geçiriyor ama benim elimden bir şey gelmiyor.”
Açıklama tıpkı tüm uzmanların ifade ettiği gibidir. Haftalık 2 saatlik eğitim otizmli çocuklara yetmemektedir.
Otizmli anneler ev, araba, para, mal mülk değil yalnızca çocuğunun hakkı olan daha fazla eğitim istiyor.
Artık annelerin çığlıklarına sahip çıkılması gerekiyor, otizmli veya farklı yetersizlik gruplarına verilen 8 saatlik eğitim hakkı gelitirilerek en az haftalık 20-30 saat eğitime çıkarılmalıdır. Normal gelişim gösteren çocuklar haftalık en az 30 saat eğitim hakkına sahip iken; eğitime daha çok ihtiyaç duyan özel çocuklara hak görülen 2 saatlik eğitim, eğitimde fırsat eşitliğine aykırıdır. Bir çok evladımızın eğitim ile topluma entegre olabilme imkanı varken onlara aylık 8 saat gibi yetersiz süreyi yeterli görmek işte o annelerin yangın yerine dönen yüreğini serinletmeye yetmiyor. Dahası çocuklarımızın sosyalleşmelerine, toplluma entegre olmalarına da yetmemektedir.
Annelerin sesine ses olmak dileğiyle...
Selametle.
