Yolculuk çok kısa
Çok beğendiğim bir Kızılderili atasözü var; “Seni tanıyan son kişi öldüğünde hiç yaşamamış olacaksın.” İnsan oğlu kaç asır yaşayabilir? Kaç mevsim daha bahar yaşayacaksın ömründe? Nerede çocukluğumuz? Nerede gençliğimiz? Farkındamıyız geçiyor ömür dediğimiz. Oysa insan mutlu olmalı, yaşamdan keyif almalı, karşındaki insana saygı duymalı.
Bir hikaye okudum, şöyle diyordu;
İhtiyar bir hanım otobüse bindi, koltuğuna oturdu. Sonraki durakta genç, hareketli ve biraz da asabi bir kadın bindi otobüse ve yaşlı kadının yanına oturdu. Torbaları elinde çok yer kaplıyordu. İstemeden yol boyunca torbalar ihtiyar kadına çarptı.
Canı yanan ihtiyarın sessiz kaldığını görünce genç kadın, yaşlı kadına bu kadar sakin kalabilmesine şaşırdığını söyledi.
İhtiyar kadın gülümseyerek “Kaba olmaya
ya da ehemmiyetsiz bir şey için münakaşaya, kalp kırmaya değer mi ? Çünkü senin yanındaki yolculuğum çok kısa... Bir sonraki durakta zaten ineceğim..." dedi.
Her birimiz, bu dünyadaki zamanımızın ne kadar kısa olduğunu anlamalıyız ki kavgaların, yersiz tartışmaların, kıskançlıkların, başkalarını affetmemenin, memnuniyetsizliğin ve devamlı şikayet etmenin boş zaman ve enerji kaybı olduğunu anlayalım.
Birisi kalbini mi kırdı? Sakin ol. “Yolculuk çok kısa...” de.
Birisi sana ihanet mi etti, korkuttu mu, aldattı mı ya da aşağıladı mı ya da sebepsiz yere hakaret mi etti…? Sakin ol. Bir şey kaybetmezsin. Yolculuk çok kısa.
Meslektaşlarınız sohbette beğenmediğiniz bir yorum mu yaptı? Sakin ol. Duyma dediklerini. Onu affet. Yolculuk çok kısa.
Demem o ki karşımızdaki insan bize ne mesele çıkarırsa çıkarsın, beraber seyahatimizin çok kısa olduğunu hatırlayarak hareket et...
Kimse bu yolculuğun süresini bilmiyor. Kimse son durağının ne zaman geleceğini de bilmiyor. Bildiğimiz tek şey, birlikte seyahatimizin çok kısa olduğu...
Arkadaşlarımızın, dostlarımızın kıymetini bilelim. Nezaketin, affetmenin, şükretmenin, güler yüzlü olmanın büyük bir erdem olduğununu unutmayalım ve bu bilinçle yaşayalım. Neticede birlikte seyahatimiz çok kısa!
Ümidim odur ki bu dünyada yolculuk yaparken geçtiğimiz istasyonlarda selamlaşıp kucaklaştıklarımız, hayatına dokunduklarımız, dostluk kurduklarımız, ayrılırken arkamızdan sevgiyle el sallayanlarımız çok olur...
Yunus Emre'nin dediği gibi; "Mal da yalan, mülk de yalan, gel biraz da sen oyalan.”
Tebessüm et ve daima gülümse...
Çünkü, Yolculuk çok kısa.
Sağlıcakla…
