Cezası yoktur vicdansızlığın rahat olun…
Neydi vicdan?
Alınıp satılan bir şey miydi?
Kaça alabilirdik mesela vicdanı?
Bedeli ne olabilirdi ki çok ta önemsenmeyen vicdanın?
Cezası var mı vicdansızlığın?
Hem görünen bir şey değil zaten vicdan denilen şey. Çoğu zaman eksikliği bile fark edilmez günümüzde…
Paran, gücün, çevren varsa pekte önemi kalmıyor vicdanlı veya vicdansız olmuş olmanın, nasıl olsa bir şekilde haklı oluyorsunuzdur.
İşte o zaman da önemsizleşiyor Hak hukuk vicdan denilen olgular…
Peki, küçüğü büyüğü olur mu vicdanın?
Kantinde sıraya girmeden kaynak yaparak, arkadaşlarının hakkını gasp eden ve istediğini alan çocuğuna kurnaz diyerek övünürsen, torpille iyi okula kaydettirip gerçekten hak eden bir insanın hayatını değiştirebileceğini bildiğin halde “önce can” derken vicdanını sorgulamazsan sana “neden sorgulamadın” diyen de olmaz zaten.
Bunca zeki ve işe muhtaç insan varken, makamını ve veya tanıdıklarını kullanarak eşini dostunu olmadık işlere layık görüyor ve yerleştiriyorsan sana bir tek helal olsun beceriklisin demeyen vicdanın olur ki bu konuda da Rahat ol pekte önemsenmiyor vicdan.. övün övünebildiğin kadar vicdansızlığınla…
İnsani değerleri görmemiş etik, ahlaki ve insancıl toplumsal kuralları uygulamamış veya öğrenmemiş bir bireye vicdanı sorgulatmak nasıl mümkün olabilir ki….
Zavallı insanlık, acınacak haldesin..
Bundan değil midir ki insanların sevgilerini hayvanlarla paylaşmaya başlaması?..
Vicdan kişinin sadece iç sesidir. İstemiyorsanız ağır geliyorsa duymazdan gelirsiniz olur biter diye de düşünebilirsiniz aslında.
Cezası yoktur vicdansızlığın rahat olun…
Vicdansızlık çoğu zaman işe yarar da diyebilirsiniz. Para. Şöhret, güç, imtiyaz, mevki, makam ve bir sürü şey daha kazanmanıza yardımcı da olabilir. Peki ya sonra ne farkınız kalır insan olamayan her şeyden? Ya da insanlığınızı yitirmiş olmaz mısınız?
Belki de doğru ve yanlış arasındaki ayırımı yapan insanı kötü olmaktan koruyan bir yoldur vicdan…
Elde ettiğimiz her şeyi yaşadığımız dünyada bırakıp gideceğimiz mutlak gerçeğini düşünürsek eğer vicdanı elden bırakmanın anlamı kalır mı dersiniz? Değer mi?
İnsanın insanca yaşamak için. doğru ve yanlışın ayırımını yapabildiği, hak ve adalet duygusunun geliştiği, empati kurabildiği, toplumsal saygı gösterdiği bir iç dünyaya sahip olabilmekse vicdanlı olmak. İnsanım diyen birinin çıkarları uğruna bilerek ve isteyerek bu olguyu yok saymasına ne denir bilemiyorum…
Merak ediyorum.
İnsanoğlu vicdan olgusunu yitirmemiş ve sıkı sıkı sarılmış olsaydı eğer. Çoğumuz için yaşanmaz bir hale bilerek ve isteyerek getirdiğimiz dünyamızda açlıklar, sefaletler, savaşlar, sömürüler, katliamlar, adaletsizlikler sevgisiz ve saygısız toplumlar olur muydu? Barınabilir miydi vicdansızlar aramızda?
Diyeceğim o ki kimseyi suçlamayın. Vicdanın lüks, çoğu zamanda gereksiz olarak görüldüğü bir çağda dünyaya gelmiş olmamız bizim suçumuz değil ama bir şeyleri düzeltmek için çabalamayışımız, mücadele etmeyişimiz bizim suçumuz…
Kul Himmet ne güzel anlatmış aslında anlamamız gereken şeyleri…..
Gafil gezme şaşkın bir gün ölürsün,
Dünya kadar malın olsa ne fayda
Söyleyen dillerin söylemez olur
Bülbül gibi dilin olsa ne fayda,
Sen söylersin söz içinde sözün var,
Çalarsın çırparsın, oğlun kızın var
Şu dünyada üç beş arşın bezin var
Tüm bedesten senin olsa ne fayda,
VESSELAM
