İstanbul
Açık
12°
Adana
Adıyaman
Afyonkarahisar
Ağrı
Amasya
Ankara
Antalya
Artvin
Aydın
Balıkesir
Bilecik
Bingöl
Bitlis
Bolu
Burdur
Bursa
Çanakkale
Çankırı
Çorum
Denizli
Diyarbakır
Edirne
Elazığ
Erzincan
Erzurum
Eskişehir
Gaziantep
Giresun
Gümüşhane
Hakkari
Hatay
Isparta
Mersin
İstanbul
İzmir
Kars
Kastamonu
Kayseri
Kırklareli
Kırşehir
Kocaeli
Konya
Kütahya
Malatya
Manisa
Kahramanmaraş
Mardin
Muğla
Muş
Nevşehir
Niğde
Ordu
Rize
Sakarya
Samsun
Siirt
Sinop
Sivas
Tekirdağ
Tokat
Trabzon
Tunceli
Şanlıurfa
Uşak
Van
Yozgat
Zonguldak
Aksaray
Bayburt
Karaman
Kırıkkale
Batman
Şırnak
Bartın
Ardahan
Iğdır
Yalova
Karabük
Kilis
Osmaniye
Düzce

MUTSUZLUK VİRÜSÜ: KIYAS

YAYINLAMA:

Ben şimdi bile kendimi başkalarıyla kıyaslıyorum.” dediğinizi duyar gibiyim. Kıyaslama ile ilk kez çocukken tanışırız. Çocuklukta başlar kıyas cümleleri. Büyükler tarafından akranlarla kıyaslanan kişi kendini başkalarıyla kıyaslamayı öğrenir. Kendinden iyi durumdakileri gördükçe, daha iyi olmak için çabalar. Kıyaslama; kişinin kendine ve toplumdaki yerine bakışını, performans göstermedeki verimliliğini ve mutluluğunu etkileyen bir eylemdir. Genellikle bilinçsiz bir şekilde gerçekleşir ve bireyin kendini başkalarına göre değerlendirmesine yol açar. Bu süreç, bireylerin kendi yeteneklerini, başarılarını ve hatta değerlerini sorgulamalarına neden olur.

Günümüzde, özellikle sosyal medyanın etkisiyle insanlar sürekli olarak kendilerini başkalarıyla kıyaslama eğiliminde. Bu kıyaslamalar, yaşamın çeşitli alanlarında kariyer, maddi durum, fiziksel görünüm, başarı ve hatta sosyal çevre gibi sürekli bir yarış içinde hissetmemize neden olur. Ancak, bu tür kıyaslamalar genellikle ruh sağlığını olumsuz yönde etkiler ve bireyleri kendileriyle ilgili olumsuz düşüncelere sürükler. Kişiyi sürekli olarak bir rekabet içinde hissettirir. Aynı zamanda bu tür düşünceler, kişiyi motive etmek yerine genellikle strese ve kaygıya neden olur. Böylece kişinin yaşam kalitesini düşürür ve uzun vadede ciddi ruhsal sorunlara yol açabilir. Bazen aldatıldığımızda, bazen yalnız hissettiğimizde, bazense kendimizi yetersiz gördüğümüzde, bu karşılaştırmaları daha da artırırız.

Bir süre sonra, kendi değerimizi bu karşılaştırmalarla belirleriz: "Değersizim", "Bende eksiklikler var", "Sevilmeye değmem veya estetik mi yaptırsam" gibi düşüncelerle sarar beynimizi. Gerçekten bir eksiklik var mı bizde? Kime göre eksik, bunu bize söyleyen kimse oldu mu? Kendinizi başka biriyle kıyasladığınızda daima şöyle düşünmek gerek: Sizinle başkası arasında her zaman bir farklılık vardır. Bilgide, geçmişte, becerilerde, zekada, eğitimde ya da deneyimde bir fark vardır. Bu da gayet doğal. Bundan kaçınmanın tek yolu o kişinin bir klonu haline gelmek. Ancak bu arzu edilen bir durum değil, çünkü klon haline gelmek, tıpkı diğer herkes gibi olmak anlamına gelir ve bu da mutlu etmeyecektir. Kendinizi başkalarıyla kıyaslarsanız kazanamayacağınızı anlayın! Ne yaparsanız yapın, muhtemelen yeryüzünde o işi sizden daha iyi yapan biri olacaktır. Komşunuzun evinden daha güzel bir ev aldığınızda iyi hissedebilirsiniz, ancak birkaç hafta sonra bir başka komşunuz sizinkinden daha güzel bir ev alabilir.

Öyleyse, Kendinizi kendinizle kıyaslayın. Ne kadar geliştiğinizi, neleri başardığınızı ve hedeflerinize ne kadar yaklaştığınızı görün. Kıyaslamak ruh sağlığının zehridir. Kimseden daha iyi olmak zorunda değilsiniz. Başkalarından daha ileride veya geride olmanın önemi yok. Önemli olan, geçmişe göre daha iyi durumda mısınız?
Yorumlar
Yorumlar yükleniyor...
Daha fazla yorum yükle...