Sevgi, kardeşlik, özgürlük ve bayramlar üzerine
Sevgi, kardeşlik, özgürlük ve bayramlar üzerine Yıllardır, genelde Kurban Bayramı için yazdığım yazıların başlığını aynı kelimelerden oluşturuyorum ve içerik neredeyse aynı oluyor. Ve ana konu, kaybetmemeye çalıştığımız geleneksel bayram kutlamaları ve hep var olması gereken sevgi, kardeşlik ve geleneksel bayram coşkusu üzerinedir.
Yazıyı yazdığım gün, hafta sonuna yakın bir gün ve bugünün özelliği, bir başka güzelliği de, bayram arefesi günü olmasıydı. Olmazsa olmazlarımızdan dini bayramlarımızın, beraberinde dört günlük tatili getiren Mübarek Kurban Bayramımızın bir önceki günü olan Arefesi. Dini vecibelerimizden biri. Çocukluğumuzdan beri Rize’deki evimizin bahçesinde, aileden yedi ortağın bir araya geldiği kurban kesilen o günleri anımsadım bir an..
O dini görevimizin vazgeçilmez alışkanlığmızı yıllar sonra geldiğimiz yerleştiğimiz İstanbul’a da taşımamızdı. Her Kurban Bayramı yaklaştığında kurbanlıklar için içimi bir hüzün kaplar ama geleneğimiz ve dini vecibelerimiz nedeniyle kurban kesme görevimizi yerine getirirdik. Bugün Mübarek Kurban Bayramımızın ilk başlangıcı. Hüzünlü gönül penceremden bakmak yerine, bayram coşkusunu yaşamak gerek diye düşündüm ve o duygularla bayram haftasının sabahına merhaba dedim. Güne başlarken olması gerekeni yaptım.
Tüm olumsuzluklara karşın, sağlıklı, mutlu, gönlünüzden ve ocağınızdan bayram sevgisi, hoşgörüsü ve coşkusunun yanı sıra, geleneksel duygularınızın hiç eksilmeyeceği, ömür boyu süreceği bir bayram geçirmeniz dileklerimle Mübarek Kurban Bayramınızı içtenlikle kutluyorum. Dilerim; sevgi, kardeşlik, özgürlük ve barış hevesiniz hiç kırılmaz, bayram sevinciniz ve coşkunuz tüm yaşamınızda vazgeçilmeziniz olur. Yine geldi bir bayram.
Ancak bu bayram, önceki bayramlardan yine farklı bir bayram yaşayacağız. Değişmeyen tek şey, hiçbir zaman kaybetmediğimiz, özenle saklayabildiğimiz bayram coşkumuz. Beklentimiz olan iyiye gitmek yerine hep geriye giden bir önceki bayram yaşantımızı hep özleten, farklı bir yaşam biçimine mahkum edildiğimiz bir bayram. Ne yapalım ki var olanlarla yetinebilmenin becerisini kazanabildik, yerleşik düzenine alıştık artık. Bayram coşkusunu çocukluğunda, günler, haftalar öncesinden çokça yaşayanlardanım. Özellikle çocuklar için en mutlu oldukları dönemlerdir bayramlar. Bayram sevgisi, neşesi ve özellikle çocukların yüzünde yansıyan bayram coşkusu hep özlediklerimizdendir.
İslam alemi için kutsal bir görevin yerine getirildiği mübarek Kurban Bayramımızı arefe günden başlamak üzere kutlayacak, geleneksel görevlerimizi yerine getirecek, bizleri bekleyenleri mutlu etmek için ziyaretlerine gidecek, sevgi ve hoşgörüyü paylaşacağız (bu alışkanlığımız olukça törpülendi yaa). Bir dini bayramda yerine getirmeyi kutsal bir görev saydığımız tüm işleri yapacağız arada kalabilen, yeşertebileceğimiz hevesimizle!. Gücü yetenler, Kurban Bayramı’nın önemini taşıyan kurbanlarını kesecekler ve bir kutsal görevi daha yerine getirmenin huzuruna erecekler (Şu anki kurbanlık maliyet fiyatlarını hatırlayınca Allah bütçelerine kuvvet versin).
Dini bayramlarımız; dini ve vicdanı bir görevi yerine getirmenin ötesinde, bayram coşkusunu doyasıya yaşadığımız, kırgınlıkları ortadan kaldırabildiğimiz, sevgi, kardeşlik ve paylaşma hoşgörüsünü gösterebildiğimiz çok özel günlerimiz olması vesilesiyle de yaşamımızın en vazgeçilmezidir. (Umarım bu çok özel alışkanlıklarımızı yerine getirebilecek duygularımızı ve hevesimizi kaybetmemişizdir.) Her ne olursa olsun, ekonomik tüm açmazlara, yaşadığımız olumsuzluklara rağmen bayram çoşkumuzu hala yaşayabiliyorsak, yaşatabiliyorsak ne mutlu bizlere. Sevgi, kardeşlik, özgürlük, paylaşım hoşgörüsünü yaşayabiliyor ve yaşatabiliyorsak, bayramın varlığına anlam katabiliyorsak ne mutlu ki, hala var olan duygu yoğunluğunda yaşayabileceğimiz gelenekelerimizin sorumluluğunu, hissedebiliyor, taşıyabiliyoruz. Bayram coşkusu, özellikle çocuklarımız için en çok özlem duyduklarıdır.. Her şeyiyle tüm olumsuzlukların yaşandığı dünya genelinden payımıza düşenlere, bizlere yansıyan tüm zorluklarına karşın, varlığımızı sürdürebilme konusunda kırılmayan cesaretimiz, hala geleceğimize güvenle, umutla bakabilmemizin en önemli göstergesidir.
Bugün gelenek ve göreneklerimizin bizlere emanet ettiği en önemli dini bayramlardan biri olan dört günlük Mübarek Kurban Bayramımızın birinci günü yaşamaya ve kutlamaya hazırlanıyoruz. Şartlar ne kadar zor olsa da, her yerde her koşulda bayram sevinci ve coşkusunu özlemle bekleyen çocuklarımız, ailelerimiz için yaşayabilmeli ve onlara da yaşatabilmeliyiz. Bayramları kutlamak gönülden başlar. Gönüllerdeki bayram sevgisinin kutlamalara yansımasında ölçü yoktur. Yeter ki, o sevgiyi hissedebilelim. Ve tabii ki bayram sevgi ve paylaşımlarını var olan ailelerimize ve çocuklarımıza da hissettirebilelim. Unutmayalım ki kesintiye uğratmamamız gereken zorunlu bir yaşantımız var, bizler için olduğu gibi, ailelerimiz ve çocuklarımız için hayat tüm hızıyla devam ediyor ve edecek de.
Dört günlük bayramı evlerinde kutlayanlar var. Başka illerdeki aileleriyle kutlamak için onların yanına gitmeyi tercih edenlerimiz var. Dahası; yoğun iş ortamına bayram tatili arası vererek dinlenebilmek için tüm şartlarını zorlayarak tatil yörelerine gitmeyi tercih edenlerimiz var. Başta İstanbul olmak üzere, tüm büyük şehirlerimiz neredeyse boşaldı. Bunun bir de eve dönüşü var! Aman, dönüşlerdeki trafiğe dikkat! Sağlıkla geri dönüşünüzü ve bıraktığınız yerden devam edecek sorumluluklarınızın olduğunu asla unutmayın. Kendi dugularımı kontrol ettiğimde, eskiden üzerimde kalanlardan o geleneksel kronikleşen duygularımdan ve yaşanmışlıklarımdan birçoğunu hala keybetmemişim hala o aklımda kalabilen görkemli bayram çoşkusunu yaşayabiliyorum.
Siz siz olun, geleneklerinin yerleştiği yoğun bayram coşkusunu içinizde kalanıyla yaşamaya çalışın, geçmişin güzelliğinde nostalji yaşayın. En azından bayramınız zehir olmasın, coşkunuzu yaşayabilin diğer bayramlara da bırakın. Sözün özü; Mutlu Bayramlar. Mübarek Kurban Bayramınız kutlu olsun.
