BİZ ''BİTTİ' DESEK BİLE BİTMEZ
Milli Takım’ın mottosuydu: Biz bitti demeden bitmez. Pes etmediğimiz sürece oyun devam etmek zorundadır deniyordu. Büyük bir sözdü lakin elde edilen sonuç bu sözle muvafık olmadı. Teselli niyetine bir galibiyetle tasımız tarağımızı toplayıp Fransa’dan döndük. Özgüven güzel elbette ama içini doldurduğumuz takdirde anlam kazanıyor. İşini yapmaktan ziyade kameralar karşısındaki pozlarını hesaplayan yönetim anlayışı Milli Takım’ın başarısızlığına tuz biber oldu.
Sağlık olsun. Ülke olarak zor bir süreçten geçiyoruz. Terör farklı kollardan ülkemizi kuşatmaya çalışıyor. Bölgemizdeki gelişmeler Türkiye’nin geleceğine gölge düşürmeye çalışıyor. Bir yandan da güzel gelişmeler oluyor. Ülke dostu sevindirecek düşmanı üzecek şekilde yatırımlarına devam ediyor. Dahili ve harici bedhahlara rağmen. Her gelişme bize gösteriyor ki, “bitti” deme lüksümüz yok. Biz bitti diyemeyiz. Daha küçük bir ülke olamayız. Gelecek iddiamızdan vazgeçemeyiz. Başka devletlerin ajandasını kendi ajandamızmış gibi benimseyemeyiz. Bitti diyen bitişi ilan edemez sadece kendisi, şahsi olarak yolun kenarına geçtiğini ilan etmiş olur. Millet yoluna devam eder. Millet “bitti” demez. Şimdi sadece düşünelim. ABD’nin her dediğiniz yapan bir ülke olsak. Kayıtsız şartsız. Daha iyi bir gelecek mi bizi bekliyor? Hayır. En fazla orta karar bir Latin Amerika ülkesine dönüşürüz. Veya etliye sütlüye karışmayan bir Ürdün oluruz en fazla. Biz iddialarımızdan vazgeçsek bile bizim üzerimizdeki iddialardan vazgeçmiş olmayacaklar.
Uzunca bir süre Osmanlı’yı reddettik. Fesi attık, alfabeyi değiştirdik, tatil günlerimiz, takvimimiz... Her şeyimizi ama her şeyimizi değiştirdik. Ayasofya, camii olmaktan çıktı. Açıkça dedik ki “bitti”. Ama bitmedi. Bitmeyecek. Türkiye var olduğu sürece rahatsızlık vermeye devam edecek. İstediği kadar kendisi gibi olmamaya gayret etsin, ilk fırsatta aslına rücu eden genlerimiz var. Ne kadar şükretsek az. Köprüler açılıyor. Dün biri, yakın zaman sonra bir diğeri... Köprü deyip geçmeyin. Vatana millete özgüven aşılıyor. Diyor ki vatandaş: Biz daha yeni başlıyoruz. Bunu biz yaptık. Bizde iş var. Biz bitti demeden bitmiyor. Hem de futboldaki gibi kof böbürlenme değil bu. Eserler ortada. Görüşler ne kadar farklı olursa olsun bu toprağın çocukları birbirine mecburdur. Etnik köken, siyasi görüş ne olursa olsun birbiriyle yaşamaya ve ortak bir gelecek kurmaya mecburdur.
Biz birbirimizi sevmiyoruz dese de, birbirine diş bilese de mecburdur. Aramızdaki kardeşlik bitti dese bile o kardeşlik bitmez, bitemez... Dün tanışmadık birbirimizle iki günde de ayrı bir gelecek düşünmek mümkün değil. Biz bitti desek, biz artık birbirimizle bir gelecek düşünmüyoruz desek bile tek bir milletiz. Ayrılıkta azap var. Osmanlı bakiyesi topraklarda 30’un üzerinde ülke yer alıyor bugün. Her biri ayrı dertlerden mustarip. Çoğu “bitti” dedi kendince ve iddiasından vazgeçtiğini alenen beyan etti. Ama bitmedi ve bitmiyor. Maç biter, hayat devam eder. Müsabaka biter, mücadele sürer.
