YURTTAŞ SARIGÜL
Kamuoyunda “Çare Şarıgül” olarak bilinen siyasetçi Mustafa Sarıgül, uçakta rahatsızlanmış. Geçmiş olsun. Sağlık durumu iyiymiş. Geçmiş olsun. Sağlık durumuna ilişkin açıklamayı sosyal medya hesabından paylaşmış. Geçmiş olsun. Bir zamanlar sol cenahın umut olarak gördüğü bir ismin nasıl geri plana itildiğini yazmayacağım. Çünkü bu siyasettir ve biliyorum diyen nice kişileri çırak çıkarmıştır. Sadece bazı çağrışımlar üzerine düşünmeye devam edelim.
Sarıgül’ün sağlık haberini aldıktan sonra mikro blog sitesinde yazdıklarına baktım. Okul ziyaretleri, cami ziyaretleri, hemşehri dernekleri... Bir milyon takipçisi olan bir siyasetçi ve yazdıklarının yayılma sayısı 25-50 arasında gidip geliyor. Yani durgun sularda. Yazdıklarının içeriğine bakınca sıklıkla tekrar eden bir kelime dikkatimi çekti: Yurttaş. Filanca yerde yurttaşlarımızla bir araya geldik, filanca yerli yurttaşlarımızı ziyaret ettik ve benzeri. Yurt kelimesinden türeyen yurttaş kelimesini genelde sosyal demokrat siyasiler kullanır. Ama sinema dünyasında da bir karşılığı var. Orson Welles’in efsanevi filmi Yurttaş Kane akla gelir. Günümüzde Donald Trump tarafından temsil edilen güçlü medyatik bir siyasi figüre ve onun etrafında gelişen olaylara olgulara odaklanır.
Yurttaş Kane, gerçek ismiyle Charles Foster Kane şatafatlı bir hayatın ortasındayken ani şekilde hayata veda eder. Son sözü Rosebud olur. Nedir bu Rosebud diye merak eden bir gazeteci bu sözün peşine düşer. Bu kadar göz önünde olan bir ismin sırları gerçekten herkesin ilgisini çekecektir. Arkadaşları, eşi dostu bu süreçte ölü bir adamın portresini çıkarmış olurlar söyledikleriyle. Allah uzun ömür versin Sarıgül’e. Sevdikleriyle mutlu, huzurlu günler yaşasın. Kendisi siyaset hayatının basamaklarını tırmanan azimli bir karakter. Ancak nasıl söyleyelim, oynamakta olduğu oyun alanı biraz dar. Memlekette vatandaş çok bulunur da yurttaş dediğimizde şöyle dönüp bakarlar. Küfür mü ediyor, İsveç’ten yeni mi geldi diye bir an tereddüt eder halkımızın takribi dörtte üçü.
Tek kelimeden ne çıkar demeyin. Bu memleket bazen tek kelimeyle verir notu. Yurttaş deyince direksiyon sola kırılır, solunda soludur hatta. Yurttaş diye seslenirseniz kimse dönüp bakmaz, herhalde başkasına sesleniyor der. “Yurdunu alçaklara uğratmaz” ama dönüp vatandaş diyene bakar. Yurdu vatan yapmıştır. İncelikler işte. Yurttaş Kane’in Rosebud kelimesi nasıl anlaşılmaz bir muamma ise yurttaş kelimesi de benzer hususiyetler taşıyor. Rosebud dediği için bir gazeteci işin peşine düşüyorsa, Türkiye’de solun niye iktidar olduğunu merak edenler yurttaş kelimesinin peşine düşsünler. Tek kelime bazen büyük bir yolculuğun kapısını aralayabilir. Kelimeler bazen aşılmaz hudutlar çizebilir. Halinizden memnunsanız, Türkiye’nin ekseriyetinin gönlüne girmek gibi bir niyetiniz yoksa dert etmenize gerek yok. Ama iş birlikte bir gelecek çizmekse, anlaşılır olmak mühim. Sarıgül belki farkında bile değildir bu kelimenin taşıdığı değerin ve çizdiği sınırın. Belki bu yüzden siyasi hayatını bir lider olarak değil de siyasi bir kült olarak, Yurttaş Sarıgül tamamlayacaktır.
