ANADOLU'NUN SİTEMİ
Yeni ve alçakça bir problemimiz var.
Belki de bütün problemlerimizi doğuran bir bakış açısının ürettiği ve zaten problemden başka bir şey üretemediği için problem olan bir zihniyetin kucağımıza bıraktığı problem.
Şu: Kimin oyu, kimin oyuna eşit!
Söylenecek çok şey var. Ama bugün gerçekten söylemeye hakkı olan bir yakınıma, Gümüşhane’den Turgut Ataman’a bırakıyorum sözü:
“Yazmayacağım dedim sabredemedim.
Bu ne aymazlık, bu ne terbiyesizlik, bu ne edepsizlik anlamış değilim.
Vay efendim büyük şehirde yaşayanla benim oyum bir olamazmış!
Neymiş efendim ben varoşlarda yaşıyorum, o büyük şehirde! Neymiş efendim ben koyun güdüyorum o tramvaya biniyormuş! Neymiş efendim ben halk müziği, arabesk dinliyorum, o caz müziği dinliyormuş. Neymiş efendim ben ilkokul, orta okul, lise mezunuyum da o üniversite bitirmiş.
Ayıptır ayıp! Herkes yazdığına yazacağına dikkat edecek!
Evet veya hayıra tahammülü olmayan siyaset yapmayacak ya da saygı göstermesini bilecek.
Büyük şehirde yaşayıp insanlığını unutan, milletin namusuna, helal kazancına, devletin malına mülküne göz diken, yerde yatan ve yardıma muhtaç olan birine yardım etmeyen, metrobüste ayakta dikilen yaşlıya yer vermeyen, gerilerek oturan gençlere medeni akıllı diyeceksin, gün görmüş okumuş diyeceksin, Anadolu’nun bağrında yaşayan, helal rızkıyla, bileğinin gücüyle geçinen, saygıda kusur etmeyen masum temiz insanına hakaret edeceksin.
Biraz yavaş! Haddini aşma! Dur durduğun yerde! Edebini saygını takın! Artık yeter rezilliğin!
En küçücük tepkide esnafa devlete askere polise vatandaşa zarar vereceksin, parçalayacaksın, kıracaksın yakacaksın dökeceksin ondan sonra da kalkıp sen medeni olacaksın! Senin oyun kıymetli olacak! Sen bu vatanın sahibi olacaksın, ben cahil yobaz aymaz olacağım. Kusura bakmayın ben böyle oyun da böyle medeniyetin de gün görmüşlüğün de içine ederim.
Varoşlarda yaşayan insanlara bu şekilde hakaret eden kim olursa olsun, babam dahi olsa karşısındayım, haberi olsun.
Kimseyle siyaseten tartışıp kalp kırmam, fakat kimsenin de oyumdan, tuttuğum takımdan, sevip peşinden gittiklerimden dolayı beni kırmasına da müsaade etmem.”
Haklı mı?
Haklı!
Adama sorarlar, dedenin mezarı nerede? Dedenin babasının mezarı nerede?
İki çıkmaza girersin…
Ya soyun sopun ortaya çıkar ve bundan rahatsız olursun…
Ya da onların nerede yattıklarını bile bilmeyecek kadar geçmişinden habersizsindir.
Bugün kendi oyunu milletin oyundan üstün görenler, dua etsinler ki, eşit muameleye tabi tutuldukları için adam yerine konuluyorlar…
Uzatmanın gereği yok.
Turgut Ataman’ın dediği gibi, “Haddini bileceksin!”
