UNUTTURAMAZ SENİ HİÇ KİMSE
Yüce Atatürkümüz; yolun yolumuzdur, andın andımız, emenetlerin kutsalımız, sevgin özlemimizdir. Seni yaşayamadık ama, varlığını yaşatmak, özlemek bile muhteşem. Unutulmazsın, unutulamazsın hep gönlümüzdesin. Mekanın cennet olsun, ışıklarda uyu.
Ölümünün 80. Yılında başta ebedi istirahatgahın Anıtkabir olmak üzere meydanları, caddeleri çoşkuyla doldurarak size bağlılığını gösteren ve haykıran genç, yaşlı tüm Türkiye Cümhuriyeti vatandaşlarının yaşattığı muhteşem tabloyu görmüş ve hissetmişindir.
İlke ve inkılaplarınla ışıl ışıl parıldayan, dünyada bir çok ülkeye özel örnek teşkil etmiş mukaddes emanetin Laik, Demokratik Cumhuriyetimizi ilelebet yaşatacağız. Gözün arkada kalmasın.
Yüce Atatürk; kim ne derse desin, ne yaparlarsa yapsınlar; unutmadık, unutturamazlar ve asla unutmayacağız. Cennet mekanında rahat uyu.
Dün,10 Kasım 2018’de, başta Anıtkabir olmak üzere ülkenin her yanında 80. Ölüm yıldönümünü anmak için meydanlar doldu taştı.
Ben bugünkü yazımı; Aşık Veysel tarafından bestelenip yorumlanmış, Atatürk’e Ağıt deyişinin sözleriyle bitirmek istedim. Fazla söze ne gerek.
ATATÜRK’E AĞIT
Ağlayalım Atatürk’e
Bütün dünya kan ağladı
Başbuğ olmuştu mülke
Geldi ecel can ağladı.
Şüphesiz bu dünya fani
Tanrı’nın aslanı hani
İnsi cinsi cem’I mahluk
Hepsi birden ağladı.
Doğu, batı, cenup, şimal
Aman tanrım bu nasıl hal
Atatürk’e erdi zeval
Amir, memur, altın kürsü
Yas çekip ağladı.
İskender-I zülkameyin
Çalışmadı bunca leğin
Her millet Atatürk deyin
Cemiyet-i akvam ağladı.
Atatürk’ün eserleri
Söylenecek bundan geri
Bütün dünyanın her yeri
Ah çekti vatan ağladı,
Fabrikalar icat etti
Atalığın ispat etti
Varlığın Türk’e terk etti
Döndü çark devran ağladı.
Bu ne kuvvet bu ne kudret
Vardı bunda bir hikmet
Bütün Türkler, İnönü İsmet
Gözlerinden kan ağladı.
Tren hattı, tayyareler
Türkler giydi hep karalar
Semerkand’ı Buhara’lar
İşitti her yan ağladı
Siz sağ olun Türk gençleri
Çalışanlar kalmaz geri
Mareşal Fevzi’nin askerleri
Ordular, teğmen ağladı
Zannetme ağlayan gülmez
Aslan yatağı boş kalmaz
Yalınız gidenler gelmez
Felek-el mevt’in elinden
Her gelen insan ağladı.
Uzatma Veysel bu sözü
Dayanmaz herkesin özü
Koruyalım yurdumuzu
Dost değil düşman ağladı.
