UNESCO Dünya Miras Listesi’nde yer alan Efes Antik Kenti, Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın vizyoner “Geleceğe Miras – Sonsuz Efes” projesi kapsamında yürütülen kazı ve restorasyon çalışmalarıyla tarihine ışık tutmaya devam ediyor. Bu yılki kazılarda, Roma dönemine ait mermer banyo küveti ile erkek heykeli bulunarak kültürel mirasa iki önemli eser daha kazandırıldı.
Bakanlık öncülüğünde sürdürülen çalışmalar kapsamında, Efes’te hem yeni ziyaret alanları oluşturuluyor hem de kentin farklı noktalarında yapılan kazılarla geçmişin izleri gün yüzüne çıkarılıyor. Son olarak Stadyum Caddesi’nde gerçekleştirilen çalışmalarda, Efes’in Romalı zengin ailelerinin yaşadığı Yamaç Evler ile ilişkilendirilen mermer bir küvet tespit edildi.
Roma Elitlerine Ait Özel Küvet
Bölgesel bir mermer türü olan Greco Scritto taşından yapılan küvetin, 146 x 73 santimetre ölçülerinde ve 60 santimetre yüksekliğinde olduğu belirlendi. Buluntunun M.S. 1. yüzyıla tarihlendiği ifade edildi.
“Geleceğe Miras – Sonsuz Efes” Projesi Koordinatörü, Dokuz Eylül Üniversitesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Prof. Dr. Serdar Aybek, çalışmaların Efes Müzesi, Avusturya Arkeoloji Enstitüsü ve Kültür ve Turizm Bakanlığı birimleriyle iş birliği içinde yürütüldüğünü vurguladı.
Aybek, Roma döneminde yıkanma kültürünün hem kamusal hem de özel yaşamda büyük önem taşıdığını belirterek, bulunan küvetin zengin bir aileye ait özel konut kullanımına yönelik sıra dışı bir eser olduğunu söyledi.
Çeşme Yalağına Dönüştürülmüş
Küvetin ince işçiliğine dikkat çeken Aybek, aslan pençesi ayaklar, yumurta dizisi bezemeler ve özenli taş işçiliğinin, eserin yüksek gelir grubuna ait bir evden geldiğini gösterdiğini aktardı. Yapılan incelemelerde, küvetin geç dönemlerde çeşme yalağı olarak devşirme şekilde kullanıldığı, bu amaçla su giriş ve çıkışı için delikler açıldığı da tespit edildi.
Yol Altından Çıkan Heykel
Stadyum Caddesi kazılarında bulunan bir diğer önemli eser ise erkek heykeli oldu. Farklı parçalardan yontulduğu belirlenen heykelin, üslup özelliklerine göre M.Ö. 1. yüzyıl – M.S. 1. yüzyıl arasına tarihlendiği açıklandı.
Heykelin, geç dönemde yüzükoyun çevrilerek yol kaplama taşı olarak kullanıldığı ortaya çıktı. Aybek, bu beklenmedik keşfin Efes Müzesi koleksiyonuna çok değerli bir katkı sunduğunu belirtti.
