Şimdi diyeceksin ki; “Ne uğraşırsın, başka işin yok mu!”
Var yok… Var da yok…
Ama uğraşmaya gelince, bak; bu memlekette karanlığa gömülmek istemeyen değişik kesimlerden birçok kişi, seçimlerde tercihini gönlü elvermese de CHP’den yana kullanıyor.
Niye;
İktidara en yakın muhalefet; ana muhalefet olduğu için. Hoş, babalık yaptığı dönem de oldu ama, şimdilik elde bu var.
Neyse…
Gelelim yerelde yapılacak seçime. Hani, bekleyeni millet sanarak adrenalin düzeyine tavan yaptırmak ister ya yönetici siyasetçiler. Halbu ki, gün sayan yüklü kadınlar gibi bekleyenler aday adaylarından da öte, yanlarında dolanan yardakçılardır. Aday olarak bir isim açıklandığında, diğer taliplerin etrafındaki fırıldaklardan eser kalmaz. Bunu da siyasetin kaderi-cilvesi olarak kabul et.
Vatandaşı birkaç kategoride sınıflandırırsan eğer, bir belediye başkanının kendisini ne yerine koyduğuna etken kitleyi de görürsün. Belediye ile yapılacak işlemleri teknolojik olanaklarla kendisi çözen ya da bir aracı yoluyla halledenlerin, başkanlarla bi işi olmaz. Kokteylden panele uzanan buluşmalarda karşılaşırlarsa yeterlidir. Orta halli kesimi de bir kenara bırakırsak, geriye geçim sıkıntısı çekenler kalıyor ki; işte ağırlıklı olan kitle burada yatıyor.
Uzak ihtimal ama, bir belediye başkanının kendisi de yoksulluk içinden çıkmış olsa bile, burada bir Türkiye gerçeği tablosu çizildiğini ya çabuk unutuyor ya da artık görmüyor. Çünkü bu kitlenin çaresizliği; belediye başkanını ilahlaştırıyor. Her bir teşekkür ya da dua ile büyüdüğünü düşünüyor ve nihai kararını veriyor:
“Ben olmazsam parti de olmaz!”
Bayağı yürekli bi çıkış…
Bunu söyleyebilmek için ya elini çok güçlendirmiş olması, ya da karar vereceklerin elini kapmış olması gerekir ki; burası vatandaşı ilgilendiren perde değil.
Böyleleri, bağlı bulundukları parti için sıkıntı olacaktır, örnekleri de yaşanmıştır. Burada yeni bir siyasi parti oluşturmadığımız için, topu hazır partiye atıp seyre geçelim. Partiye derken, yine CHP’nin tepesindekileri kızdıracağız.
Konudan konuya mı atlıyoruz ne!
Yine de hala anlamış değilim; CHP’nin belediye başkanı adaylarının kriterleri ne olacak… İsimler belirlendikten sonra mı yoksa gösterilen adaylar seçildikten sonra mı açıklanacak kriterler… Böyle bi şey olur mu diye düşünme, olur olur…
Şimdi ‘Kemal bey’ diyelim…
Kemal bey;
Bak, o kadar rahatlar ki;
“Sırf insani duygularla” deyip, kendileri de dahil topluma insanca yaşama ortamı hazırlayan bir devlet adamı olan Atatürk ve Cumhuriyet’e hakaret eden bir müsveddeyi ziyaret edip, bunun görüntülerini de 10 Kasım gibi önemli bir günde paylaşabiliyorlar.
Cumhuriyet’e çekilen restin pekiştirilmesinin fotoğrafıdır paylaşılan…
Böylesi bir süreçte yerelde belirlenecek isimlerin önemini iyi bilmeniz gerekir. Belediye başkanını ilahlaştıracak yoksul kitleden ziyade, çekilen restin göz önünde bulundurulmasının önemini…
CHP içinde herkes Atatürkçü, Cumhuriyetçidir diyelim ve burayı bi kalem geçelim. CHP içinde derken oradan duyunca anlaşılan TBMM ve Genel Merkez binası oluyor galiba… Fokurdama orada başladı örgütlerden önce.
Anlayacağın Kemal bey, yerel seçimler transfer bekleyen milletvekilleri için çok önemli bir hale geldi. Aksi olsaydı bunca milletvekili 80 milyonluk vatanı kurtarmak yerine ilçelerde kurtuluş savaşına talip olur muydu!..
Kısacası Kemal bey,
Belediye başkanlığı koltuklarına milletvekillerini yerleştirebilirsin ama, TBMM’de boşalan koltuklar ne olacak! Ülke yönetimi dururken, kentlere ilçelere inmenin neresinde samimiyet görüyorsun; bir anket yaptırsana bu konuda.
Bu arada, Mart 2019 seçimlerinde hezimet yaşanırsa eğer, şu koltuk heveslileri var ya; gönder hepsini Ovacık’a da staj yapsınlar…
İsim Kemal bey; isim…
Aday olarak belirlendikten sonra kendisiyle birlikte partisinin de ezileceği bir sonuç hoş olmaz elbet…
Tarlada kavun değil tabi ki dibini koklayasın…
Ancak, sofrada da kavun var hem de dilimlenmiş!..
