Hayat bu çok kısa gerçekten. Neden bu kadar çok önemsedik peki bu hayatı.
Çünkü maddesel yaşıyoruz.
Artık duygular önemli değil hayatımızda.
Maddeler önemli. Eşyalar önemli.
En önemli yere parayı koyduk hayatımızda.
Para önemli.
Mevkii önemli.
Statü önemli.
İnsanlığımız bir o kadar da önemsiz artık günümüzde.
***
Para odaklıyız bu kapitalist düzende.
Evimiz olmalı, arabamız olmalı, bir sürü ayakkabımız, bir sürü giysimiz, bir sürü çantamız, bir sürü saatimiz hep bir sürülerimiz olmalı.
Dur da diyemiyoruz bu duruma.
Engelde olamıyoruz kendimize.
Denemek bile korkutuyor bizi.
Kredi kartımız bizi harcıyor.
Farkında bile değiliz.
Aslında bizi bizden başka herkes yönetiyor.
***
Ne zamana kadar harcamaya devam edeceğiz?
Ne zamana kadar deliler gibi çalışıp borçlarımızı ödemeye devam edeceğiz?
Ne için?
Kim için?
Yaşıyoruz bu hayatta?
Bilmeli insan ne için yaşadığını.
Bu hayata bir kere geldiğinin farkına varmalı.
Başka bir ben olmadığını içselleştirmeli.
Gerçekten nefes almanın güzelliğini hissetmeli insan tüm hücrelerinde.
Yaşamayı bilmeli insan. Bu ömründe…..
Güzel yaşamalı bir de mutlu mutlu gülerek ve kahkalarının bol olduğu güzel günler yaşamalı herkes.
Bunu kendinde hak görmeli.
Hakkını da sonuna kadar savunup almalı belki de.
Cesur olmalı insan.
Güzel yaşamayı, güzel sevmeyi, iyi olmayı bilmeli, öğrenmeli ve uygulamalı hayatında.
Hayat bu çok kısa gerçekten. Neden bu kadar çok önemsedik peki bu hayatı. Çünkü maddesel yaşıyoruz. Artık duygular önemli değil hayatımızda.
