Hiçbir sözünün garantisi yok

Sendikalaştıkları için işten atılan Omega Motor işçilerinin eylemleri 15 gündür sürüyor. İşçiler 15 gündür Omega Motor önünde “Direne direne kazanacağız”, “Yağmur çamur demeyiz, biz bu yoldan dönmeyiz” sloganları eşliğinde içeride çalışan işçilere e-Devlet üzerinden Türk Metal’e üye olma çağrısı yapıyor. Ümraniye İMES’te bulunan ve 7 yıldır faaliyet yürüten Omega Motor’da işçiler düşük ücrete ve ağır çalışma koşullarına karşı Türk Metal’de örgütlenerek sendikalaşmak istedi. Ancak fabrika patronu sendikalaşmanın önünü kesmek için öncü işçileri işten atarken, işten atılan işçiler mücadeleden vazgeçmeyerek kapı önünde direnişe başladı. İçerideki işçilerin dışarıdaki işçilerle dayanışma göstermemesi ve destek olmaması için fabrika içinde işçilere baskı da arttı. Zorla e-Devlet şifreleri alınan sendikalı işçiler, sendikadan istifaya zorlandı. Sendikalaşma karşısında Omega Motor patronunun hamlelerinin arkası bununla kesilmedi. Ardından işçileri sendikalaşmaktan geri tutmak için önce tehdit etti, sonra işçilere “Maaşlarınızı 13 bin 500’e çıkaracağız, sosyal haklarınızı da iyileştireceğiz, yeter ki sendikayı buraya sokmayın” dendi. Bununla da kalmayan Omega Motor işçisi sendika üyeliklerinin çoğunluğu elde etmemesi için fabrikaya 80’den fazla yeni işçi aldı. Ancak tüm bu hamlelere karşın içerideki ve dışarıdaki işçilerin sendikalaşma mücadelesi devam ediyor. Her gün fabrika önüne gelen ve mesai bitiminde arkadaşlarını görmek ve sendikaya üye olmaya çağırmak için buluşan işçiler, varil içerisinde ateş yakarak soğuk havaya ve engellere rağmen sendikal haklarında ısrar etti.

Ekmek alacak param yok
15. gün sendika önünde yeniden bir araya gelen işçilerden Ercan, 15’inci iş gününde sendikaya üye olduğu için işten atıldı. 3 senedir işçilik yapan Ercan, “Ekmek alacak param yok” diyor işten atıldığından beri. Ancak yine de kendisi ve arkadaşları için fabrika önüne gelerek sesini yükseltmeye çalışıyor. Ercan, işten atmalara dair, “Bu yasa dışı. Hemen işimizin feshinde bulundular. Ben işe iademi ve fabrikaya sendikanın girmesini istiyorum” diyor.

Zafer bizim olacak
1 yıllık işçi Erman Özcan ise, daha önce çalıştığı işyerinde de sendika olduğunu, sendikalı olmanın farkını bildiği için burada da sendikal mücadeleye giriştiğini söylüyor: “Burada arkadaşlarımızla beraber ne kadar ezildiğimizi gözden geçirip, sendika istediğimizin farkına vardık hep beraber. Patronun zulmüne, eziyetine boyun eğmedik ve sendikaya üye olduk. Ve bizleri sendika üyesi olduğumuz için işten çıkardılar. İçerideki arkadaşlarımıza baskı yaptılar. Patron çeşitli yollardan zorla, barbarca sendikalaşmanın önüne geçmeye çalıştı. Ama biz mücadelemize devam ediyoruz. İçerideki arkadaşlarım hiçbir zaman ümitlerini yitirmesinler, elbet bir gün güneş bizim için de doğacak. Elbet bir gün zafer bizim olacak. Patron bu savaşı kazanmayacak, gariban işçinin kazanacağına her zaman gönülden inandım.”

Tuzaklara kanmasınlar
Özcan, ayrıca “Biz patronun malına mülküne göz dikmedik. Yasal hakkımızı istedik. Biz hak ettiğimiz ücreti istedik. Evimize bir lokma ekmek götürebilmek için bunun mücadelesini verdik. Sendikadan önce taleplerimizi dile getirdiğimizde bize üçüncü sınıf insan muamelesi yaptılar. Ancak şimdi sendikanın adı bile korkuttu, işçilere inanılmaz teklifler yapılıyor sendikadan vazgeçilmesi için. Kesenin ağzını açtılar, yüzümüze bakmayanlar. Ama içerideki arkadaşlarımız buna kanmasın, bu bir tuzaktır. Aksi halde, yarın patron ‘bu hakları vermiyorum’ dediği zaman arkasında duran olmayacak. Bu patronun söyleyeceği hiçbir sözün garantisi yoktur. Bu yüzden bu mücadeleden vazgeçmesinler” diye seslendi.