Farkındalığın farkına var!
Şimdi sizlere çok bilinen ama hep göz ardı edilen bir şeyden bahsedeceğim. Toplumun arasına sıkışmış kalmış engelli çocuklarımız. Hepimiz biliyoruz ama farkında değiliz gibi davranıyoruz. Onların bu yaşamda bir yeri yokmuş gibi davranıyoruz. Topluma engelli kabul ettirmek nerde ise imkansız bir hal almış durumda. “Hani gözleri çekik çocuklar var ya onlar otizm değil mi?”. “Dış görünüşe bakınca anlaşılır ya ben bakınca anlıyorum hemen otizmli mi diye.” “Otizm akraba evliliğinden oluyor.” Bunlar gibi bir sürü yanlış bilgi var ortalıkta. Hepsi kulaktan kulağa yayılan yanlışlar. Toplum olarak gerçekten engellerin farkında değiliz.
Görmezden gelmeyi, kulaktan dolma bilgilerle yetinmeyi tercih ediyoruz. Başında böyle bir durum olmayan asla ilgilenmiyor, asla merak etmiyor. Genelde acıyan gözlerle bakmak daha kolayımıza geliyor toplum olarak veya abartılı bir şekilde sevmek... Ne acımaya gerek var ne de abartmaya. Kimisinin beyni farklı işliyor, kimisinin kromozomu fazla, kimisinin zihni biraz geriden geliyor. Dolayısıyla yapmamız gereken şey; acaba görmezden gelindikleri bu toplumda özel gereksinimli bireylerin toplumsallaşması, ötekileştirilmemesi için ben ne yapabilirim diye düşünmek olmalı. Her bireyin mutlaka yapabileceği bir şeyler vardır. Kimi eğitir kimi öğretir, kim gelişimine katkı sağlamak için gerekli koşulları oluşturur.
Şahit olduğum bir olay anlatım size bizim yan bina da Ahmet abinin otizmli bir özel evladı var, kendisi evladının üzerine titrer adeta. Otizmli evladı Murat’ın tansıdan dolayı biraz hareketli olması normaldir. Alttaki komşusu da evde oluşan gürültü seslerden epeyce bir rahatsız olmuş ki eve giderken kapıda tartışmalarına şahit oldum. İsteyerek bende müdahil oldum alt komşuyu göstermiş olduğu davranışının yanlış olduğu bir kaç kez anlatmama rağmen anlamadı belki de anlamak istemedi. Baktım olacak gibi değil istemeden de olsa gerildim, saygısız bir insan olduğunuyüzüne saydım ama kusur tek onda değil elbet toplumda benzeri birçok vaka benzer durumlar söz konusu bununla ilgili bence ilgili Bakanlıklar STK’lar tedbir almalı. Özel evladı olan anne babalar ciddi sıkıntılar yaşamakta bilinçsiz toplum yüzünden topyekûn bir kamu spotu bile olsa yapılabilir aslında… Ama lafa gelince mangalda kül bırakmayanlar icraata gelince sesleri bile çıkmıyor. Fakat olan özel çocuklara, anne ve babalara oluyor önlemler alınmasa eğer toplumda en büyük acıları çeken anne babalar arasında büyük sıkıntılar içinden çıkmaz hal almaya devam edecektir.
Sizden ricam özel çocukların bilinirliği ve sorunların çözümü için gönüllü destek verin ki, çocuklarımız hep beraber büyüsün. Çünkü her çocuk farklılıkları ile yaşamda yer almayı hak etmektedir.
Haydi, kalın sağlıcakla.
