Bir gazetecinin sitemi
Ne yaptık ettik bu haftayı da bitirdik. Ettik günlerden cumayı... Hoş ne kadar haftayı bitirdik desem de siz böyle dediğime bakmayın. Bizim için hafta sahiden de 7 gün. Zira 7 gün çalışıyoruz. 7 gün işimizin başında, sağlıklı, objektif ve İstanbul'un birçok noktasından gerek siyasi gerek ekonomik gerekse kültürel haberleri sizlerin önüne getirmeye çalışıyoruz...
Bu girişten belki biraz fikir edindiniz. Bugün biraz gazetecilikten söz edeceğim. Daha da doğrusu gazetecilerin geçim meselesinden.
Malum ülkemizde bir kesim gazetecileri; uluslar arası vakıflardan para almakla suçluyor. Diğer bir kesim siyasi partilerden para almakla suçluyor. Bir diğer kesim ise spor kulüplerinden yahut iş insanlarından para almakla suçluyor. Sonuçta gazetecilerin aldığı para herkesin gözüne batıyor.
Gazeteci uluslar arası vakıftan para alır; kızarlar.
Gazeteci siyasi partiden ilan, reklam vb yollarla para alır kızarlar.
Gazeteci bir iş insanının danışmanlığını yürütür bir şirketin medya işlerini yönetir para kazanır; ona da kızarlar.
Neymiş; vakıftan para alırsa vakıfı eleştiremezmiş. Siyasi partilerle para pul işine girerse siyasi partileri eleştiremezmiş. İyi de güzel kardeşim; gazeteciler ne yapsın? Mesela taş mı yesinler? Ne istersiniz...
“Taraf olmayan berteraf olur” anlayışının hüküm sürdüğü günümüz medya dünyasında tarafsız bir gazeteci bulursanız gösterin ben de ondan imza isteyeyim...
Her gazeteci taraf.
Kimi AK Partili kimi CHP'li, kimi Fenerbahçeli kimi Galatasaraylı. Kimi Koç Holding'i tutuyor kimi Sabancı Holding'i. Kimi Alman vakıfndan para alıyor kimi İsveç... Sonuç olarak herkesin “yaslandığı” bir yer var. Ve günümüz Türkiye'sinde bunu anormal bulmanın normal olduğunu düşünmüyorum!
Dedim ya “taraf olmayan berteraf oluyor...”
Herkesle kötü olayım, sadece yaptığım habere vatandaşın gösterdiği teveccühle para kazanayım diyen bir gazeteci 2022 yılında zor bulursunuz.
Diğer bir konuda;
Para aldığın yeri eleştiremezsin...
Eleştiririz kardeşim!
Siz kafanızı yormayın, çatır çatır eleştiririz...
