Meral Akşener tarih oldu!
Öyle ki yüzde 8-9 bandında oyu olan bir partinin lideri olan Meral Akşener, ekran karşısına çıkıp CHP'li İstanbul ve Ankara Büyükşehir Belediye Başkanlarını, kendi genel başkanlarına karşı rakip olmaya çağıracak kadar hadsiz ve lüzumsuz bir özgüven ile kuşandı. Niye? “Kemal Kılıçdaroğlu kazanamaz...” diye. Peki Kemal Kılıçdaroğlu sahiden de kazanamaz mı?
Ekmeleddin İhsanoğlu gibi yüzde 30'ların üzerinde oy alan bir profilin bile olduğu yerde Kılıçdaroğlu'nun kazanamayacağını öngören siyasi akılsızlığa sormak lazım; HDP'nin dahi Demirtaş gibi bir aday çıkarıp yarışa girdiği seçimde İhsanoğlu yüzde 30'ların üzerinde oy alıyorken; Kılıçdaroğlu Kürt seçmenin de desteğiyle üstelik ülkede ciddi bir pahalılık ve fakirleşme varken seçim mi kazanamayacaktı? Gerçekten buna inanmamızı mı bekliyorsunuz? Tabii ki cevaplar belli. Hatta belki de Kemal Kılıçdaroğlu seçimi kazanacağı içindi bu kadar kavga, kıyamet. Hatta belki de merkez sağ olma hayalleri kuran Meral Akşener, Kemal Kılıçdaroğlu'nun cumhurbaşkanlığında “sol anlayışın” iktidar olmasından rahatsız oldu, belki dillendiremedikleri bir gerçek olarak Kemal Kılıçdaroğlu'nun Alevi kimliğinden rahatsız olundu. “Yok canım o kadar da olmaz” demeyin. Bir tane Alevi valiyi bile çok gören bir anlayıştan söz ediyoruz...
Peki öyle veya böyle; sonuçta ne oldu? Akşener'in büyük bir hadsiz özgüven ile aday olmaya çağırdığı Ekrem İmamoğlu da Mansur Yavaş da cumayı cumartesiye bağlayan gece CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu'na desteğini açıkladı. Dün sabahta 11 büyükşehir belediye başkanı genel merkez binasında bir araya gelerek Kılıçdaroğlu ile fotoğraf verdi. Yani ne olmuş oldu; çanak çömlek patlamış oldu. Akşener'in siyasi hesabı tutmadı.
Akşener'in siyasi hesabı öyle kötü öyle art niyetli idi ki CHP içerisinde bir ayrı gayrı yaratmayı amaçlayan, “milletin sesiyiz” bahanesiyle; milletin büyük çoğunluğunun destek ve teveccühünü alan bir lideri zor durumda bırakmak üzerine kurulu bir anlayışa sahipti. Lakin nitekim gördük ki; Meral Akşener sınıfta kaldı.
“Ya tarih yazacağız ya tarih olacağız” diyordu Akşener, ben söyleyeyim;
Tarih oldunuz...
