EKSİ BİR BUÇUK SENE
Bugün itibari ile bir yaş daha aldım. Geçtiğimiz yıldan bugüne baktığımda ne kadar da zor geçen bir buçuk sene yaşadık. Dünya üzerindeki bütün insanlar için zor geçen, yüksek oranlı kayıpların olduğu bir buçuk sene… Sevdiklerimizi, en sevdiklerimizi, daha da sevdiklerimizi kaybettiğimiz bir buçuk sene. Direndik, dayandık ama bir şekilde başa çıkamadık, ya da başaramadık. Aylarca evlerimize kapandık, hafta sonu kısıtlamaları, restoranlar ve birçok sosyal aktivite mekanı kapandı fakat değişen hiçbir şey olmadı. Şimdi dönüp bakıyorum bayram tatilinde dolup taşan yazlık beldeler, plajlar, gece kulüpleri ve artan vaka sayıları. Neden başaramadık, daha ne yapmak gerekiyor. Hala devam eden, sevdiklerimizi bizden ayıran bir virüs varken sokakta maskesiz gezmeye devam eden insanlar görüyorum. Yolda karşılaştığında sarmaş dolaş sarılan insanlar görüyorum. Ve sormak istiyorum nerede kaldı maske, mesafe, hijyen kuralları?
Koronavirüsün yeni varyantları, özelliklede delta virüsünün yayılma hızının daha hızlı olduğunu uzmanlar bas bas bağırıyorlar. Ama bizler bana bir şey olmaz demeye devam ettikçe kayıplar vermeye devam edeceğiz. Kayıplar bir yana o yaşanan yoğun bakım süreçlerinin ne kadar sancılı olduğunu bile bir bilsek belki de, burnumuzu bile dışarı çıkarmak istemeyeceğiz. Diyeceğim o ki bir bayram tatilinde bir buçuk senelik bir emeği neredeyse çöpe attık diyebiliriz. Çeşme ve Bodrum’a gidenlerin birçok kısmı pozitif dönmeye başladı bile. Bana sorarsanız biz bu açılma işini beceremedik, kısıtlamaların yeniden gündeme gelmesi an meselesi ve sanırım en doğrusuda öyle olacak. Yeni yaşımdan hepimize sağlık ve birlikte uzun yıllar diliyorum.
