ESKİYE DAİR ANLAMLI HİÇBİR ŞEY KALMAMIŞ
Uzun yoldayım yine
Bu defa dönüş yolu.
Yolda, şemsiyelerini açmış, tahta
tezgahlarına kendi ürünlerini yerleştirmiş, bölgenin satıcıları var.
Yola çıkıyor gençten birisi, işaret
ediyor gel diye, arabayı çekiyorum duruyorum.
Çilek satıyor.
Kendi bahçemden diyor.
Kilosu kaç lira soruyorum.
Bugün kendime söz verdim, para
konuşmayacağım ve para yazmayacağım.
Para yazmayacağım ama, Migros’taki çilek
kaç lira ise bu da aynısı.
Zeytin satanlar var, zeytinyağını
kendi sıkanlar var.
Marketlerde zeytin fiyatı neyse o,
zeytinyağı fiyatı neyse aynı o fiyat.
Yahu nakliye yok, ambalaj yok, su
pet şişesine koyduğun zeytinyağının fiyatı, neden market fiyatı gibi.
Eskiden uzun yolda, dura dura yol alırdık.
Her tezgahtan taze kendi tarlasından
o gün toplanmış, sebze ve meyve ne varsa, ürünleri çok uygun fiyata alırdık.
Kasa ile çilekler.
Kasa ile şeftali aldığımız günleri
hatırladım.
Tarladan ürünler aldık, taze
taze diye çok sevinirdik.
Masum sohbetlerin, masum
çocukları idik.
Hiçbir şey almıyorum, 1 lira dahi
size vermeyeceğim diyorum.
Yolda outlet var.
Duruyorum.
Outlet yazan ne kadar dükkan var
ise, hiçbirinde yazılan satış fiyatları, outlet fiyatı değil.
Havlular, çarşaf nevresim takımları,
yataklar, aksesuarlar, hepsi şehirde ne ise aynı o.
İstanbul’da şehirde ne ise
bunlardaki de aynı.
İnanılmaz fiyatlar.
Akıl almaz fiyatlar.
Karı, koca ve ergen çocukları
mağazadan çıkıyor, çocuk ergen sesi ile bağırıyor, baba ya! bi spor
ayakkabı alamadım, bu ne ya, İstanbul'da da fiyat aynıydı.
Elleri boş, poşetleri yok, öylece
arabalarına bindiler ve gittiler.
Bende hiçbir şey almıyorum.
Ülke insanı değişmiş.
İnsanı geçmişe güzelliklere bağlayan
tek satır şiir kalmamış.
Etraf çakal dolmuş.
Anladım ki para dışında herkes ve
her şey yalan.
Bir gün, kalben bağlı olduğunuz
eskiye dair anılarımızı mumla arayacağımız hiç aklıma gelmezdi.
Yolların kenarında duran bütün köylü
bozulmuş.
Bundan böyle.
Ne esnafa, ne köylüye zerre kadar
duygum kalmamıştır.
Esnafta zor durumda yalanını
dinlemeyeceğim.
Hayat işte.
İnsanlık iste.
Bir karış suda debelenip hep beraber boğulacağımız
günlere selam olsun.
