Bazen acı o kadar büyüktür ki!
Ülkemiz, çok zor zamanlardan geçiyor.
İnsanın ne kalbinin, ne vicdanının, ne merhametinin, hiçbir şeyi kabul etmediği zamanlardan geçiyoruz.
Ve olan biteni aklının almadığı zamanlardan geçiyoruz.
Hepimizin sırtında ağır bir acı yükü var, hepimiz yandık aslında.
Kalbimize ateş ve çok büyük öfke düştü.
Anladık ki!
Hiçbir şey yaşamdan daha güçlü değil.
Hadi beraber bir hayat bakalım.
Ben.
Kaza geçirdim, artık hepiniz biliyorsunuz.
Hala tedavi ve dinlenme sürecindeyim ve bugün Miraç Kandili.
Dua ediyorum çok.
Allah'a kendim, çocuğum, dostlarım, arkadaşlarım, sevdiğim ve sevme ihtimalim olan herkes için sağlık diliyorum.
Bacağımdaki sıkıntıdan dolayı hala araba kullanamıyorum.
Evden çıkmam lazım.
Hava yağmurlu ve çok soğuk.
Sıkıca giyiniyorum, şemsiyemi açıyorum, sokağa çıktığım anda yağmurun sesi ve serinliğini hissediyorum.
Kocaman bin şükür, Allah'ıma diyorum.
Kendimle kendim, düşüne düşüne yağmurda yürüyorum.
İnsanlar koşuşturuyor
İnsanlar telaşlı.
İnsanoğlunun özü hiç de öyle anladığımız gibi iyi ve dengeli değil aslında.
İnsanlara, olanlara, yaşananlara, umurunda olan ve olmayanlara bakıyorum.
İnsanlar hangi merhamette, hangi vicdanda, hangi gözyaşında hiç bilmiyorum.
Aslında bilmek de istemiyorum.
Önce otel ve olan faciayı paylaşıp, arkasından reklam paylaşıyorsa, ben hiçbir insanı da bilmek istemiyorum.
İnsanlar ne kendi içinde yok oluyor, ne de kendi dışında yok oluyor.
Yalan hali, herkesin suratında maske gibi yapışmış.
Ateş gerçekten kendi evine düşüyor.
Aileler evlerinde, eşine, çocuğuna, torununa, arkadaşlarına hiç susmadan ağlıyor.
Bazen acı o kadar büyüktür ki gözyaşı her şeye değer.
Hayat ve insanlar o kadar zor ki ve gitgide o kadar zorlaşıyor ki.
Düş kırıklıklarım o kadar çoğalıyor ki!
Hayata karşı, beni sarmalayan korkularımla olgun yaşım bile başa çıkamıyor.
Yağmur hızlanıyor ve çoğalıyor.
Çocukluğumu düşünüyorum, annemi düşünüyorum.
Sığınmak istediğim kalp, sadece annemin şefkatli kalbi bunu biliyorum.
Ah annem ah, dostluklar üflediğinde yıkılan iskambil kaleleri gibi oldu.
Üfle gitsin, devrilsin gitsin.
Üşüye üşüye, kendime sarılırken, içimdeki hüzünle sarıldığımı hissettim.
Bugün!
Beraber dua edelim hadi;
El ele olmayı,
Kalp kalbe olmayı,
Sırt sırta olmayı,
Hayata devam etmeye çabalayan insanlarla beraber olmayı,
Herkesin tertemiz kaldığı kalpler olmayı,
Merhamet ortaklarımızın olmasını,
Etrafımızda şefkatli insanların olmasını,
Dertleşecek arkadaşlarımızın olmasını,
Allah’tan niyaz edelim.
Allah hepimize şifa versin
Amin.
Ve son olarak;
Benim bugün yaptığım gibi;
Kendi kendinizle anlaşma yapın, kendinizin en iyi arkadaşı olun.
