Cep telefonu ve psikolojik gücü!
Cep telefonları hayatımıza girdi.
Öyle bir girdi ki, amansız bağlılık içinde insanlar telefonuna başını soktu ve bir daha çıkamadı.
Simon isminde bir beyefendinin instgramda anlatımına denk geliyorum.
Diyor ki;
Sizin cep telefonu ile olan ilişkinizin, psikolojik durumunuzla yakından ilişkisi vardır.
Mesela;
Eğer telefonunuzu bir odadan bir odaya götürmek zorunda kalıyorsanız, muhtemelen
sorununuz var demektir,
Eğer sabah uyanıp, yanınızdakiler ya da hiç kimseye günaydın demeden telefonunuzu kontrol ediyorsanız muhtemelen bir sorununuz var demektir,
Eğer biri ile konuşurken elinizde cep telefonu tutuyorsunuz, telefon çalmıyor, telefon
titremiyor, kimse beni aramıyor, sadece elimde tutuyorum, şu an benim için önemli olan bu
psikolojisini taşırsınız,
Elinizde cep telefonu, akşam ailenizle yemek yiyorsunuz ve cep telefonunu masanın üzerine koyuyorsanız, oradaki herkese psikolojik olarak, benim için en önemli şey siz değilsiniz demek istiyorsunuz,
Telefonunuzu ters çevirmek nezaket dışıdır,
Lütfen,
Telefonunuzu uçak moduna alın, mesaj gelme ihtimalini ortadan kaldırın, onu çantanıza koyun, ya da bir rafa koyun.
İnsanlarla ilişkide bulunun.
Cep telefonlarının psikolojik gücü var.
Diyor.
Dikkat ediyor musunuz, insanların başı sabahtan akşama kadar cep telefonunun içinde.
Birileri ile, uzun uzun, göz göze sohbet etmeyeli ne kadar zaman oldu.
Anladım ki.
Kimse kimseye değer vermiyor.
Hiç tanımadığı, karşılaşma ihtimali olmayan insanların kim ne demiş, kim kime laf sokmuş,
anlamsızlığında yaşar hale gelmesi.
Birileri hep anlatıyor, hep anlatıyor, bir diğerleri dinliyor.
Bakmayın bu yalan dolan konulara, incir çekirdeğini doldurmayan konuların, peşine düşmüş olmamıza.
Bakmayın insanların masallarına ve hayatın yalanlarına şahit olmamıza.
Uzatmaları oynuyoruz.
Hiç kimse ihtiraslarını kontrol edemiyor.
Hiç kimse utanmıyor.
Hiç kimse doğru söylemiyor.
Hiç kimse ayıp nedir bilmiyor.
Hiç kimse haksızlık yaptığını kabul etmiyor.
Hiç kimse kimseyi sevmiyor.
Herkes kötülük istifliyor.
Ah canım.
Çocukların geleceği, kimseyi endişelendirmiyor.
Yağmur yağdı, kar yağdı çok şükür toprak ıslandı da.
İnsanların yüreği kurak, o ne olacak.
Artık masum insanların yere serilme çağındayız.
Çürüme çağındayız, hepimize geçmişler olsun.
Funda'nın aklındakiler…
... Yukarıdaki yazımda kimse kimseyi sevmiyor diye anlattım.
Kimse kimseyi beğenmiyor ve üstelik kimse kimsenin iyiliğini de istemiyor.
Sebebi olsun ya da olmasın, paçasından aşağı çekmek için ellerini uzatmış bekliyor.
Can Yaman, uzun zamandır İtalya’da yaşıyor. Orada TV programlarına çıkıyor ve orada iş yapıyor.
Şimdi, Mısır'da çok ünlü bir firmanın reklam yüzü olmuş.
Alay ediyorlar sinsi sinsi.
Biz kıymetini neden bilememişiz de, el alem kıymetini nasıl olmuş da bilmiş.
Adam gitmiş, işini gücünü dışarıda yapıyor,
Ne istiyorsunuz ki.
Gayet de yakışıklı.
Kimse ile alıp veremediği yok.
Ama siz kötüler.
O sinsilik, o sebepsiz çekememezlik yüzünüze yansıyor.
