Yangın var!
Her orman yangınında, ciğerimiz yanıyor.
Ormanlar yanıyor, şehirler yanıyor, evler yanıyor, insanlar yanıyor ve hayvanlar yanıyor.
Biz insanlar yanıyoruz
Cayır cayır çaresizlikten yanıyoruz.
Yangın var.
Aslında gerçek anlamda hem yangın, hem afet var.
Çakmağı kibriti yakan o kimse, senin ellerin kırılsın inşallah.
Tam en güneşli zamanlar ve tam en rüzgarlı zamanlardayız.
Yakanların elinin kırıldığını, ya da yakanların yandığını hiç görmedim ben.
Bildiğin yangın ve bildiğim olay var.
Adam el alemin evini kundakladı, yaktı cayır cayır, yanındaki ormanı yaktı cayır cayır. Yetmedi komşusunu bıçakla kovaladı, dahası var.
Dahasını bilseniz ne olacak ki.
İhbar etti iyi insanlar.
Jandarma boşuna uğraştı durdu, ama ne uğraşma, kuyuya falan atladılar, yakaladılar ama bir işe yaramadı.
Bildiğimizden ve gördüğümüzden eminiz ki adam tahliye olmuş dışarıda dolaşıyor.
Onlar yakarlar, jandarma ve polis uğraşır çabalar yakalar, bir işe yaramaz.
Bir işe yaramayacağını bile bile görevlerini yerine getirirler.
Dahası, bir kadın cesaret eder, evlenir ve kocası odur artık.
Bir fidan ne zaman dikiliyor ve ne zaman büyüyor, ben biliyorum ve hepimiz aradan geçen o kocaman zamanın ne kadar olduğunu biliyoruz değil mi?
Benim bahçemde elimle diktiğim fidan tam 15 yıl sonra ağaç oldu.
Zeytin ağacım, tam 20 yıl sonra ağaç oldu.
Bir çocuğu emekle büyütmekle geçen kocaman zamandan, ne farkı var.
Hiç farkı yok.
Memlekette tabiat kokusu kalmadı farkında mısınız?
Memlekette yeşilin rengi değişti farkında mısınız?
Ah canım ülkem ah.
Ah canım ülkemin canım merhametli insanları.
Kendi yangınına ağla dur,
Kendi külünde ağla dur.
Kendi ciğerini, kendi bağrını yaka yaka ağla dur.
Ya ağaçlar.
Ağlayıp dururlar da, gözyaşını ve damlalarını görenler var mı?
Göz yaşının damlalarını sayanlar var mı?
Anladığım odur ki.
Orman ve ağaçlar diyor ki, yakın bizi, bizi yaktığınızın resmi, kendinizi yaktığınızı anladığınız gün olacaktır.
Ya.
Ortaya canını koyan, cayır cayır ateşin içine atlayan itfaiyeci kahramanlara ne demeliyiz.
İnsan ne diyeceğini bilemiyor
İnsan ne yazacağını bilemiyor.
Ben zamanlardan bir zaman, günlerden bir gün.
"Tabiatın dışında, hiçbir canlıya saygı duymam” dediğim gün kıyamet kopmuştu.
Canım ağaçlar, yangının hala isleri üzerinde kim bilir neler düşünüyorlardır.
Onlar onurludur.
Kendini onaracaktır umarım.
