Kurumun sosyalleştirme gücü
Kurumlar, çoğunlukla aynı toplumsal kültürün üyesi olan insanların bir araya gelmelerinden oluştuklarına göre, aynı toplumsal çevre içindeki örgütlerin kültürlerinin farklı oluşunun nedeni nedir? Bu sorunun cevabı, örgütü oluşturan bireylerin kişisel özellikleri ile örgütün amacı ve işlevlerinde aranmalıdır. Örgütü oluşturan bireyler arasında kurulan ilişkiler ve etkileşim, zamanla kuruma has değerlerin yerleşmesini sağlar. Çeşitli konulardaki inançlar, kurumu sembolize etmek amacıyla kullanılan şekiller, kullanılan renkler, oluşturulan imaj, günlük çalışma akışına ilişkin alışkanlıklar, elemanların iletişim için kullandıkları dile kadar pek çok örnekler örgütsel kültürün yansımaları arasındadır.
Kurum yönetimi bakımından önemli olan çalışanların örgüt kültürüne uyumudur. Çünkü herhangi bir örgütün üyesi olmak resmi üyelikten daha kapsamlı bir iştir. Bir günde ele geçirilen bir ülkenin kültürünün bir günde değişmemesi gibi, bireyin örgüte dahil olması ile aynı günde kurumun kültürünü benimsemesi de mümkün olmaz. Kurumun kültürünü benimsemek, ona ortak olmak, organizasyon içindeki davranışları kontrol eden mekanizmaya uygun tavırlar sergilemek bir süreç işidir. Bu sürecin uzun ya da kısa oluşu bireyin kişilik yapısı olarak uyum gösterme gücü ve kurumun sosyalleşme gücüne bağlıdır.
Kurumun sosyalleşme gücüyle; organizasyonun yerleşmiş bir geleneğe ve değerler sistemine sahip olup olmaması ve bu yerleşmiş değerleri yeni çalışanlara aktarma performansı kastedilmektedir. Gerçekten de bazı kurumlar, işe yeni başlayan elemanlarının, kendi görev konumlarındaki işleri beklenen düzeyde yapmalarından önce onların kurumun değerlerini paylaşmaları ile ilgilenirler. İşe yeni başlayan kişilerin, mümkün olan en kısa sürede “Biz Ruhu”na sahip olmaları ve kurum organizasyonu bütünlüğü içindeki bireysel paylarını görmeleri önemlidir. Büyük işletmelerin bu noktada büyük hassasiyet gösterdikleri bilinmektedir. Yerleşmiş kültürü olan kurumlar, yeni çalışanlarının kurum kültürüne uyum sağlamalarına yardımcı olacak çalışmalar yaparlar. Uyum eğitimleri, tanışma toplantıları ve benzeri çalışmalar akla ilk gelenlerdir.
Bazı kurumlarda ise işe yeni başlayan özellikle yönetici konumundaki bireylerin, kuruma uyum sağlamalarına yardımcı olunmadığı gibi yöneticilerin çeşitli zorluklar çekmeleri de söz konusudur. Eş düzeylilerin bilgi saklamaları, yeni geleni kabullenmede isteksizlik göstermeleri, iletişim kurmak istememeleri, yalnız bırakmaları, bilerek yanlış yapmasına izin vermeleri ve benzeri durumlar yaşanabilir.
Bu durumların önlenmesinde insan kaynakları yönetimi birimlerinin ve ilgili yöneticilerin aktif biçimde rol almaları önemli ve gereklidir.
