Paramiliter soykırım: İsrail’in yerleşimci maskeli işgal stratejisi
İsrail, Gazze’deki askeri operasyonlarının uluslararası kamuoyunda yarattığı devasa tepkiyi kırmak için stratejik bir paravan dönemine geçti.
Artık sahnede sadece üniformalı askerler değil, bizzat devlet eliyle silahlandırılmış "yerleşimci" maskeli bir milis gücü var. Bu süreci, İsrail’in sunduğu yalanlar ve sahadaki stratejik hamleler üzerinden okumak gerekiyor.
"Münferit Olaylar" mı? / Deşifre: Organize Bir Operasyon
İsrail, yerleşimci şiddetini "kontrol edilemeyen radikal grupların eylemi" olarak pazarlıyor.
Arka Plan: Bu bir sivil öfke değil, devletin "inkar edilebilirlik" kalkanıdır. Yerleşimcilerin elindeki saldırı tüfekleri bizzat Ulusal Güvenlik Bakanı Itamar Ben-Gvir tarafından dağıtılıyor. Saldırı anında İsrail askeri müdahale etmek yerine arkada nöbet tutuyor. Yani saldıran sivil görünse de, lojistik ve koruma bizzat ordudan geliyor.
"Hukuk İşliyor" mu? / Deşifre: Çifte Standartlı Yargı Düzeni
Haber bültenlerine servis edilen "bazı yerleşimciler tutuklandı" bilgisi tam bir göz boyamadır.
Arka Plan: İsrail’de yargı, etnik kökene göre işleyen bir çifte standart mekanizmasıdır. Filistinli çocuklar en basit taş atma eyleminde bile ağır "Terör Yasası" kapsamında askeri mahkemelerde avukatsız yargılanıp yıllarca hapsedilirken; ev basan yerleşimci sivil mahkemelerde korunmaktadır.
Gözaltına alınan yerleşimcilerin genellikle birkaç gün içinde "ev hapsi" ile ödüllendirilmesi, bu çifte standardın en somut delili.
Çocukları hücrelere tıkan bu sistem, katil yerleşimciyi evinde dinlenmeye göndererek suç ortaklığını tescilliyor.
Ekolojik Soykırım: Toprağın Geleceğini Zehirleme
İsrail sadece binaları yıkmıyor, coğrafyanın yaşam kapasitesini hedef alıyor.
Arka Plan: Tarım arazilerine tuzlu su basılması ve beyaz fosfor kullanımıyla toprağın on yıllarca ekilemez hale getirilmesi tesadüf değil.
Bu, savaş bittikten sonra bile Filistinlilerin geri dönseler dahi orada yaşamasını imkansız kılma projesi. İnsanlar sadece kurşunla değil, açlık vaat eden bir coğrafyayla göçe zorlanıyor.
Hafıza Kırımı: Bir Halkın Kimliğini Silme
Fiziksel katliamın yanında, Filistin'in tarihsel köklerine yönelik bir "hafıza kırımı" yürütülüyor.
Arka Plan: Üniversitelerin, kütüphanelerin ve Osmanlı dönemine ait tarihi arşivlerin sistemli şekilde hedef alınması, bir halkın toprağıyla olan bağını koparma çabasıdır.
"Bu topraklarda biz vardık" diyebilecekleri her türlü akademik ve tarihi mirası yok ederek, gelecek kuşakları kimliksiz bırakmayı hedefleyen bu akıl; Filistin varlığını yeryüzünden silme amacı taşıyor.
Yapay Zeka Destekli Katliam: Endüstriyel Soykırım
Saldırıların "yanlışlıkla" olduğu iddiası, teknolojinin soğukkanlılığıyla çürüyor.
Arka Plan: "Lavender" ve "Habsora" gibi yapay zeka sistemleri, hedef listelerini matematiksel bir hızla çoğaltırken sivil kayıpları en baştan "kabul edilebilir" olarak onaylıyor.
Bu, soykırımın dijitalleşmiş hali. İsrail, sorumluluğu algoritmalara atarak sivil katliamını endüstriyel bir boyuta taşımış ve her saldırıyı bilinçli bir tercih haline getirmiş durumda.
Mülksüzleştirme ve Göçe Zorlama / Deşifre: Sessiz İlhak Stratejisi
İsrail, yerleşimcileri "demografik bir silah" olarak kullanarak Filistinlileri kademeli olarak topraklarından söküp atıyor.
Arka Plan: Zeytin ağaçlarının kesilmesi ve su kuyularının kapatılması yoluyla yürütülen sistematik bir "yaşam alanını yok etme" operasyonudur.
Hedef, halkı geçim kaynaklarından kopararak göçe zorlamaktır. Devlet, "biz kovmadık, kendileri gitti" diyebilmek için yerleşimcileri bir mülksüzleştirme aparatı olarak kullanıyor.
"Yargı Bağımsız" mı? / Deşifre: Siyasi Bir Paravan
Netanyahu’nun yolsuzluk davaları, dünyaya "bizde hukuk bağımsız" imajı vermek için kullanılıyor.
Arka Plan: Kendi başbakanını yolsuzluktan yargılayıp, aynı başbakanın emriyle yürütülen soykırımı görmezden gelen bir sistem bağımsız olamaz.
Eğer yargı bağımsız olsaydı, terör yasalarını sadece Filistinli çocuklara işletmek yerine, bu milisleri silahlandıran hükümet yetkililerini de yargılardı.
İsrail yargısı, Netanyahu’nun koltuğunu ve yerleşimcilerin dokunulmazlığını koruyan bir tiyatro sahnesidir.
"Güvenlik Yasakları" mı? / Deşifre: Medya Karartması
Al Jazeera ve yabancı medyaya getirilen yasaklar "ulusal güvenlik" bahanesiyle sunuluyor.
Arka Plan: Bu yasaklar, yerleşimci terörünü "tanıksız" bırakma hazırlığı. İsrail, dünya basınını sahadan uzaklaştırarak katliamların belgelenmesini engelliyor. Dolayısıyla medyanın olmadığı yerde, organize suçlar basit birer "adli vaka" gibi gösteriliyor.
Garantör Devletlere Çağrı
İsrail, yerleşimci maskesiyle soykırımı "sivilleştirerek" zamana yayıyor. Filistinli bir çocuğun "terör yasasıyla" ömrünün çalındığı, katil bir yerleşimcinin ise "ev hapsiyle" aklandığı bu çifte standartlı sistemde gerçek bir adaletten söz edilemez.
Bugün gelinen noktada İsrail yargısı, adaletin tecelli ettiği bir kurum değil, paramiliter soykırımın en sadık suç ortağıdır. Bu nedenle, yerleşimci terörü ve işlenen savaş suçlarının soruşturulması asla İsrail’in kendi tekeline ve bu yanlı yargı sistemine bırakılmamalıdır.
Başta Ateşkes Protokolü'ne imza atan garantör devletler olmak üzere uluslararası toplum, İsrail’in bu "hukuk tiyatrosuna" seyirci kalmayı bırakmalı ve hesap sorma mekanizmalarını bizzat devralmalıdır.
Eğer soykırımın yargılanması katilin kendi mahkemesine bırakılırsa, bu durum uluslararası hukuk sisteminin ve ateşkes garantörlüğünün resmi ve ebedi iflası olacaktır.
