BİR ÇOCUĞUN AVUÇLARINA GÖMÜN BENİ
Çok uzun yıllara dayanan merhabamız, sonrası arkadaşlığımız, sonrası dostluğumuz ve sonrası vefa ortaklığı.
Kalp dostu.
Aniden veda ettin.
Hayata, annene, oğluna, eşine ve arkadaşlarına ve dostlarına.
Kahramanı olduğun ailen içinde, yine kahraman kadın, kahraman anne, kahraman evlat, kahraman eş olarak yaşayacaksın.
Bak ne dedin sen, Gülay
Bir dağ başına gömün beni,
Gözlerimi kapayınca, kirlenmeden içimin kar beyazı,
Gönlümün düş martısı susmadan,
Kırılmadan dudağımda ki mor menekşe,
Yürek vuruşlarına,
Yürek yanışlarına,
Bir annenin gözyaşlarına,
Bir çocuğun avuçlarına gömün beni,
Kalbime gömün acılarımı,
Ölüm bilmesin,
Kirpiğime dokundukça yel,
İki mezar taşı arasında dinlensin başım,
Bahar kokulu sabahlara gömün beni, kuşlar uçarken,
Gül ve karanfil kokularına, papatya dolu kırlara,
Bir suyun akışında, bir gülün kokusunda yıkayın,
Özlemim gözlerimde, yüreğimde şiirler, öylece toprağa bırakın beni.
Seni daima anacağım, Gülay.
Dostluk, insana inanma özlemidir.
Seni daima özleyeceğim Gülay.
Hatıraların ömrüm oldukça emanettir bana.
Nur içinde yat, Allah'a emanet ol.
Şiir: Nuri Can
