Arkeoloji Tutkusundan Çini Sanatına Uzanan Yol
Selçuk Üniversitesi’nde arkeoloji ve sanat tarihi eğitimi alan Kemal Güler, öğrencilik yıllarında başladığı çini sanatını kısa sürede bir tutkuya dönüştürdü. Mezuniyetinin ardından kurduğu atölyesinde tam 36 yıldır Büyük Selçuklu tekniğiyle çini üreten Güler, bu alanda Türkiye’de sayılı ustalardan biri olarak biliniyor.
Türkiye’nin en çok ziyaret edilen müzelerinden Mevlana Müzesi’nin simgesi olan yeşil kubbe Kubbe-i Hadra, tarihinin en kapsamlı restorasyonunda Kemal Güler’in elinden çıkan 8.500 çiniyle yeniden hayat buldu.
İznik usulü olarak da bilinen, yüksek silisli sırçalı çini tekniğini ustalıkla kullanan Güler, 16 dilimli külah ve turkuaz çinilerden oluşan kubbenin her bir parçasını iki yılda, büyük bir özenle tek tek üretti.
“Bir İş Değil, Kutlu Bir Görevdi”
Kemal Güler, restorasyon sürecine sadece bir iş gözüyle bakmadığını vurgulayarak şunları söyledi:
“Bu restorasyona talip olan atölyeler arasında bizim numunelerimiz açık ara birinci geldi. Kutlu bir görevdi. Her çiniyi yaparken içimden bir parça koydum. Bittikten sonra gidip bakarım, kendi kendime ‘ben mi yaptım burayı?’ derim. Evet, ben yaptım.”
Kemal Güler’in en büyük destekçisi ise eşi Neval Güler. Eşiyle birlikte restorasyon sürecinde duygusal anlar yaşadıklarını belirten Neval Güler, “Onun çırağı olmak, yaptığı eserlerle gurur duymak bambaşka bir duygu. Yeşil kubbenin çinileri bizim için çok önemliydi. Bittikten sonra bile her gün gidip baktık.” dedi.
Büyük Selçuklu Tekniğinin Son Ustalarından Biri
Türkiye’de Büyük Selçuklu çini tekniğini uygulayabilen sadece 6-7 usta olduğunu belirten Güler, bu zorlu yöntemi yıllarca tarihi belgelerden, ustaların notlarından ve kaynaklardan ilham alarak geliştirdi. Yabancı kaynaklarda bile “en zor teknik” olarak tanımlanan bu yöntemi yaşatmaya kararlı olan usta, sanatına yeni çıraklar yetiştirmek için çalışmalarını sürdürüyor.
Kemal ve Neval Güler çiftinin elinden çıkan Kubbe-i Hadra’nın çinileri, Konya’nın sembolü olarak yüzyıllarca ayakta kalacak. Sanatın, ustalığın ve aşkın birleştiği bu eser, kültürel mirasın korunması için verilen emeğin en güzel örneklerinden biri olarak tarihteki yerini aldı.
