Yasağın ayrımcılığa ve polis şiddetine katkıda bulunduğunu söyleyen LGBTQ+ kampanyacıları için zafer olarak değerlendirildi.
Namibya 1990 yılında Güney Afrika'dan bağımsızlığını kazandığında "sodomi" ve "doğal olmayan suçları" yasaklayan bir yasayı miras almıştı. Yasak nadiren uygulansa da aktivistler, polis şiddeti de dahil olmak üzere LGBTQ+ bireylere yönelik ayrımcılığa katkıda bulunduğunu söyledi.
Davayı açan Namibyalı LGBTQ+ aktivisti Friedel Dausab "Kendimi çok mutlu hissediyorum. Çok mutluyum. Bu gerçekten sadece benim için değil, demokrasimiz için de dönüm noktası niteliğinde bir karar. Annemin yanında oturuyorum ve bu mesajın tüm ailelere ulaşmasını, böylece çocukların artık birbirlerinden uzaklaşmamasını umuyoruz." diye konuştu.
Üç yüksek mahkeme yargıcı tarafından verilen kararda, yasaların Namibya anayasası uyarınca haksız ayrımcılık teşkil ettiği belirtilerek, aynı rızaya dayalı cinsel davranışın bir erkek ve bir kadın arasında olması halinde suç sayılmadığına dikkat çekildi.
Kararda, "Eşcinsel bir erkek toplum için nasıl bir tehdit oluşturuyor ve ona karşı kim korunmalı? Bir toplumun bir kesiminin (o toplumun çoğunluğunu oluştursalar bile) büyük ölçüde önyargıdan başka bir şeye dayanmayan özel ahlaki görüşlerinin uygulanmasının böyle meşru bir amaç olarak nitelendirilemeyeceği görüşündeyiz" denildi.
Namibya hükümetinin karara itiraz edip etmeyeceği belli değildi ve başsavcılık yetkilileri yorum yapmak için müsait değildi.
HIV ve Aids konusunda küresel eylemi savunan BM kuruluşu UNAIDS, yasanın sağlık tesislerinde LGBTQ+ Namibyalılara karşı ayrımcılığı körüklediğini ve kararın daha fazla insanı HIV testi ve tedavisi için öne çıkmaya teşvik edeceğini söyledi.
UNAIDS'in Doğu ve Güney Afrika Bölge Direktörü Anne Githuku-Shongwe "Namibya eşcinsel ilişkileri suç olmaktan çıkararak LGBTQ+ toplulukları için daha güvenli bir ortam yaratıyor" dedi.
