Uzmanlar en az şizofreni ve OKB kadar yaygın olan, ayrıca tedavisi olan "Depersonalizasyon bozukluk" hastalığının önemsenmesi gerektiğine dikkat çekiyır. Hastalık, her 100 kişiden birinde görülürken, aynı zamanda bu hastalığın sevmeyi imkansız hale getirdiği de bilinen bilgiler arasında bulunuyor.
YANLIŞ TEŞHİS SAYISI FAZLA
Tıbbi anlamda bu hastalığı tanıyan doktor sayısı oldukça az olarak biliniyor. Bu sebeple yanlış teşhis alan hasta sayısı fazla olarak ifade ediliyor.
TIP FAKÜLTESİNDE KONU ALINMIYOR
Depersonalizasyon bozukluğu yaşamakta olan doktor, aile hekimliği eğitimi esnasında ya da tıp fakültesinde depersonalizasyon bozukluğunun anlatılmadığını söylüyor.
Doktor, bu sebeple en az iki hastasına yanlış teşhis koyduğunu ifade ediyor ve meslektaşlarının çoğunun da bunu duyduğuna inanmadığını ifade ediyor.
Depersonalizasyon Bozukluğu Servisi’nde doktor olan Dr. Elaine Hunter, çocukları veya yetişkin insanları geri çevirmekten endişe duyduğunu ifade ediyor. Hunter, "Dehşete düşmüş 15 yaşındaki çocuğunu bize getirenleri görünce üzülüyoruz ancak yapabileceğimiz pek bir şey yok" şeklinde konuşuyor.
Hunter'a gelen 13 yaşındaki bir hasta sık sık panik ataklar yaşayarak, evden çıkamayacak hale geldiğini ifade ediyor ve başlarda kendi anne ve babasını tanıyamayacak halde olduğunu söylüyor.
Dr. Hunter'ın hastalarından biri, satış müdürü olan Sarah Ashley ise, tedavinin ardından ruh sağlığında büyük fark yaşadığını ifade ediyor. Hastalığı yaşayan Ashley "Başta ellerime ve vücudumun diğer yerlerine bakıyor ama tanıyamıyordum. Aynaya baktığımda sanki başkasının yüzüne bakıyormuşum gibi geliyordu. Yemek yiyemiyor ve uyuyamıyordum. Şimdi eğer biraz depersonalizasyon olursa çabucak başa çıkabiliyorum" şeklinde konuşuyor.
DEPERSONALİZASYON BOZUKLUĞU NEDİR?
Hastalık diğer bir isimle "Kişiliksizleşme" ve "gerçekdışılaşma" olarak adlandırılıyor. Bu rahatsızlıkta kişi kendine yabancılaşıyor ve bedenine daha uzaktan bakıyormuş hissine kapılıyor.
Bu durum aslında akut kaygı ve travma dönemlerinde gerçekliğin üstünü kapatan bir tür savunma mekanizması olarak biliniyor. Bunun yanı sıra yine bağımlılık oluşturan maddelerin kullanımı sonrasında da ortaya çıkabilmekte.
