Hz. Zeyd, Kur’an-ı Kerim’de ismi açıkça geçen tek sahabi olarak dikkat çekiyor. Peki bu istisnai durumun sebebi neydi?
Kur’an-ı Kerim’de pek çok sahabeye dolaylı ifadelerle yer verilmesine rağmen, ismi açıkça zikredilen tek sahabi Hz. Zeyd’dir. Bu durum, sadece tarihsel değil, aynı zamanda hukuki bir mesaj da taşır.
Ahzab Suresi’nin 37. ayetinde geçen ifadeyle Hz. Zeyd’in ismi doğrudan anılmıştır:
"... Zeyd, o kadından alakasını kesince, biz onu sana zevce (eş) yaptık ki, mü'minlere evlatlıklarının kendilerinden alakalarını kestikleri (boşadıkları) zevcelerini almakta bir müşkülat olmasın. Allah'ın emri yerine gelecektir."(Ahzab, 33/37)
Bu ayet, hem Hz. Zeyd’in adını vurgulamakta hem de onun boşadığı Zeyneb binti Cahş ile Peygamber Efendimiz'in evliliğinin toplumsal ve dini bağlamda meşru olduğunu ortaya koymaktadır.
Hz. Zeyd, Peygamber Efendimiz’in azatlı kölesi ve evlatlığıydı. Toplumda da uzun süre onun öz oğlu gibi kabul edildi. Ancak İslam’da evlatlık kurumuna dair bazı anlayışların değiştirilmesi gerekiyordu. Bu nedenle Zeyd’in ismi özellikle vurgulanarak, evlatlık bağının biyolojik bağ gibi değerlendirilmemesi gerektiği açıkça beyan edildi.
Kur’an’da isminin yer alması, sadece bireysel bir durumun ötesinde, toplumu doğrudan ilgilendiren bir dini hükmün açıklığa kavuşmasını sağladı.
Detaylı bilgi: http://www.sorularlaislamiyet.com/node/4181
