Sonuç değil mücadele
Lig uzun bir maraton.
Koskoca 34 hafta.
İyisiyle kötüsüyle bir şekilde geçiyor.
Aldığınız sonuçlar önemli ancak verilen mücadele çok daha üst sıralarda.
Trabzonspor bunun örneğini veriyor bu sezon.
Sıralamanın değer arz ettiği bir dönemde değiliz.
Her ne kadar ligin ikinci yarısına ikinci basamakta girse de Trabzonspor'un puantaj olarak bir düşüş yaşayacağını birçok kişi biliyordu. Ha buradan telafi mümkün değil mi? Elbette mümkün. İlk devreyi göz önüne alabilirseniz her şeyin imkanı var tabi.
***
Ünal Karaman'ın teknik direktörülük vasıflarını tartışabiliriz.
Buraya gelene kadar yaptıkları, aldıkları ve verdikleri konusunda kafa patlatabiliriz.
19 haftalık süreçte neleri değiştirip hangi noktalarda eksik kaldığını yorumlayabiliriz.
Ama Ünal Hoca bir teknik direktör değil şu anda takımın başında. Çok daha fazlası...
Futbolcularına taktik ve antrenmandan çok hayatın kurallarını öğreten, o doğrultuda ilerlemelerini sağlayan ve saha içine de bunu yansıtabilen bir ağabey.
***
Kendi döneminde de aynıydı hoca. Eyvallahı olmazdı. O zamanlardaki gibi bir oyuncu grubunu oluşturmak istiyor. Trabzonspor taraftarına referans olan bu kimlik kulübün de ihtiyacını fazla fazla karşılayacaktır.
Sonuç bazen iyidir bazen kötü. Mücadelesini 90 dakika sahada gösterebilen herkes Ünal Hoca ile birlikte çalışma imkanı bulacaktır.
Uğurcan, Hüseyin, Abdülkadir, Yusuf ve birçok oyuncunun kıymetini bilmesi gereken döneme girdik.
Forma adaletli bir şekilde veriliyor. Herhangi bir art niyet ya da ayrımcılık yapılmadan. Herkesin bir şansı var.* Bu fırsatı iyi kullanmak gerekiyor. Hoca kadar oyuncularda da iş bitiyor elbet.
***
34. haftanın sonunda kimse puan tablosuna bakmayacak. Elbette sıralamanın üstlerinde bitirmek her kulübün ve taraftarının isteğidir ancak kazandırılan genç futbolcular ileriki dönemler için kıymet ve değer oluşturacak.
Transfer yasağı veya farklı bir konu ile çıkılan bu yolda belki bir başka hoca olsaydı tavır farklılık gösterebilirdi ancak Ünal Karaman her şeyi değiştirebilecek bir insan.
Umarım muvaffak olur ve emeğinin karşılığını alır.
***
Sivasspor deplasmanı Türkiye'nin en zor sahalarından birisi.
Kaybettiği maçlar aldatmasın.
Trabzonspor'un da eksikleri var ancak kesin galibiyet için çıkabileceğiniz bir stadyum değil.
Oyun aynı formatta gitti geldi Sivas'ın golüne kadar. Sonrasında adeta savaşa döndü.
İki taraf da önemli fırsatları kaçırdı.
Orta sahadaki alternatifsizlik Trabzonspor'un başına iş açabilir.
Yusuf iyiydi ama Abdülkadir Ömür yine yokları oynadı.
Sebebini araştırmak gerek.
Türkiye'nin en iyi yeteneğine ne oldu?
Abdülkadir Parmak futbol için belki 'yaşı geçmiş' bir oyuncu ancak önemli bir çıkış yakaladı.
Attığı golü de üstüne cilaladı. Böyle sürerse kalıcı olacak takımda.
***
Haftaya Ankaragücü maçı var.
İlk maç pisi pisine gitmişti.
Eğer Trabzonspor mücadeleci oyununu sergilemeye devam ederse zorlanmadan kazanır.
*Herkesin bir şansı var: Batuhan hariç
