İKİ ANNE İKİ EVLAT
Kırıkkale'de eski kocası tarafından 10 yaşındaki çocuğunun yanında vahşice katledilen Emine Bulut tüm insanlığa “Ölmek istemiyorum” yakarışı ile 10 yaşındaki kızının “Anne lütfen ölme” feryadı tarihe kara bir an olarak yazıldı.
Son yıllarda etrafımızda yaşanan vandalizm, kadınlara karşı şiddet giderek artıyor. Özge Can katliamı artık konuşulmuyor bile. Haber ajanslarına her gün kadınlara karşı şiddet haberleri düşüyor. Yapılan onca çalışmaya ve projeye rağmen olaylarda azalma yaşanmıyor. Hepimiz bu sarmalın içinde bir hedefiz.
Saatlerce süren tartışma programları, yüzlerce köşe yazısı, araştırmalar, bilimsel çalışmalar ve üst düzey açıklamalar. Peki giderek artan ve bizi saran bu şiddet sarmalının sonu gelecek mi? TV ekranlarında, internette, sosyal medyada yüzlerce şiddet görseli izleniyor. 11 yaşından 25 yaşına kadar yüzde 60 üzerinde sosyal medya kullanan bir nesil var. Bilinç altına her gün şiddet depolanıyor. Diziler, filmler, internet oyunlar ölüm dolu. Ne karar vericiler tarafından sonuç odaklı bir çalışma var ne de ailelerden aşırı bir talep var bu konuda.
Ülkemizde cesur kadınlarımız hayata tutunmaya çalışıyor. Diyarbakır'da bir anne dik duruşu ve cesur yüreği ile evladını terör örgütüne kaptırmadı. Kırıkkale'de bir anne ölüme ayakta yürüdü. İki sahnenin de toplumda geniş yankı bulmasına yapılan yayınlar etkili oldu. Emine Bulut'un katliam anının görseli olmasaydı ajanslara düşen bir haber olacaktı. Hacire Akar'ın o cesur bekleyişi haber olarak servis edilmeseydi bu kadar bilinebilecek miydi bu haykırış.
Biz gazeteciler anın şahitleriyiz. Yaşadığımızı zamana ve tarihe karşı sorumluluklarımız var. Aylan Kurdi'nin sahile vuran masum bedeninin görseli hala hafızalarda olsa da o günlerde verilen sözler diğer deniz yıldızları için tutulmadı.
Tarihin derin sayfalarında Yesevi'den, Mevlana'ya Yunus'ta Hacı Bektaş Veli'ye Aşık Veysel'e kadar bir sevgi iklimine sahip bu millet neden bu hale geldi hep birlikte düşünelim.
