TEKNOLOJİDE, SON SÖZ!
2011 yılında ABD’nin California eyaletinde, pankreas kanserinden 56 yaşında vefat eden dünyanın en ünlü bilgisayar tasarımcısı ve en büyük markalarından Apple’ın, Kurucu Ortağı ve CEO'su; Steve Jobs'ın dillerde dolaşan, internet ortamında en çok paylaşılan son yazısını birçok kez okumuştum.
Dünyada Steve Jobs ve benzeri işleri başlayan, yaratıcılığını bilimin hizmetine sunan o kadar çok ünlü kişi var ki, onların dünyaya, teknoliye armağanlarını unutmak, yok saymak asla mümkün değildir. Onların yaptıkları asla unutulmaz. Hayali mümkün olmayan bir teknoloj zinciri oluşturmuşlardır .
Microsoft ve süregelen teknolojik yaratımları, bugün bilgisayar teknolojisinin en küçüğünden büuyüğüne taşıyıcı mini araçların canlanmasına, hayatımıza hükmetmesine neden olmuştur. Artık sistemin merkezinde tüm bilgisayarları birbirleriyle konuşturan ana server denen beyin vardır.
Apple ile Microsoft, amansızca yarışan, yıllarca rekabet eden ama sonunda bir yerde buluşup birlikte hareket etmek zorunda olan iki bilgisayar teknoloji tasarımıdır.
Ülkemizde birçok bilgisayar kullanıcısının tercihi olan, benim de ilk tercihim olmamasına rağmen, günlük yaşamımda sık sık kullandığım Apple’ın efsane tasarımlarına olan tutku, Steve Jobs’ın o son yazısını buraya aktarma isteğimi öne çıkardı.
Steve Jobs son yazısında şunları yazmış;
"İş hayatında, büyük başarılara ulaştım.
Kimilerinin gözünde; hayatım başarının timsali. Fakat işin dışında; çok az neşem oldu benim. İşin sonunda; zenginliğim ve alışmış olduğum hayatın, bana getirdiği tek gerçeklik,
ölümle yüzleştiğim şu anda.
Yatağımda uzanıp, hayatımı gözlerimde canlandırırken fark ettim ki;
gururlandığım şöhretim ve servetim; ölümün karşısında ne kadar da manasızmış.
Arabayı kullanmak için; size para kazandırması için; birilerini işe alabilirsiniz.
Ancak; hastalığınızı taşıması için, kimseyi işe alamıyorsunuz.
Kaybedilen maddi şeyler bulunabilir veya yerine başkası konur.
Fakat; kaybedildiğinde bulunamayacak veya yeri dolmayacak tek şey var;
O da “hayat.”
Şu an; hayatınızın hangi sahnesinde olursanız olun,
zaman ile; o sahne perdesinin kapanması ile yüzleşeceksiniz.
Tavsiyem; ailenize, eşinize, arkadaşlarınıza; çok kıymet verin ve onları usanmadan sevin.
Kendinize iyi davranın ve insanlara değer verin.
Yaşlandıkça ve ümit ediyorum akıllandıkça, fark ediyorsunuz ki;
300 dolarlık saat de 30 dolarlık saat de; aynı zamanı söylüyor, gösteriyor.
İç huzurun bu tarz şeylerle elde edilmediğini anlıyorsunuz.
İster first class, ister ekonomi uçun; bilin ki, o uçak düşerse siz de onunla birlikte düşeceksiniz.
O yüzden umut ederim ki, şunu iyi anlarsınız; kahkaha attığınız; sohbet ettiğiniz; şarkılar söylediğiniz, kuzeyden-güneyden; doğudan-batıdan;
cennetten ve dünyadan; konuştuğunuz ahbaplarınız,
dostlarınız, eski arkadaşlarınız, anneniz, babanız, erkek kardeşiniz, kız kardeşiniz varsa;
bilin ki gerçek mutluluk; onlarmış...
Çocuklarınızı zengin olması için eğitmeyin; onları mutlu olmaları için eğitin.
Böylelikle büyüdüklerinde; her şeyin fiyatını değil, değerini bilirler.
Yemeğinizi ilacınız gibi yiyin. Aksi halde ilacı yemek yerine yersiniz.
Sizi seven kişi, sizi asla bırakmayacaktır.
Bırakmak için yüzlerce neden saysa da; mutlaka sizde kalmak için sebep bulacaktır.
Bilin ki; insan ile insan olabilmek arasında çok büyük fark var ve
bunu anlayan çok az insan var.
Doğduğunuzda sevildiniz ve ölürken de sevileceksiniz.
Bu arada kalan zamanı başarmak zorundasınız.
Hayattaki en iyi altı doktor; güneş ışığı, dinlenmek, egzersiz yapmak,
sağlıklı yemek, kendine güven ve arkadaşlar.
Bunları hayatınızın her evresinde muhafaza edin ve;
sağlıklı bir ömrün tadını çıkarın”
İşte bir dahi, dünyanın en ünlü bilgisayar tasarımcısının, ölümünden önce yaşadıklarını dile getirdiği ve bir belge olarak bıraktığı son yazısı.
Fazla söze ne gerek!. Bilgisayar teknolojisine fiyaka getirmek böyle bir şey işte.
