BELKİ DE 'İNSANA' DEMİR ATMA VAKTİYDİ
“Bir anda yüreğe düşen bir damlaydı! Öyle sıcak, öyle bereketli, öyle can suyu niyetine gelmişti ki kollarını ardına kadar açan limanına...
Ya da kim bilir vakitlerden demir atma vaktiydi! En sonsuz, en fırtınalı, en karanlık denizlerde savaştığı her dalganın darbesiyle yorgundu kocaman cesur yüreğini sığdırdığı zırhtan gövdesi...
Yorgun, yılgın ve bir o kadar da mağrurdu! Onca acı karşısında pes etmeden yeniden kalkmasına, kanayan yaralarını tükürüğüyle pansuman etmesine rağmen kimseler tek bir şikayetini ve öfkeyle birini suçladığını duymamıştı şimdiye kadar... Her şeye ve herkese rağmen tebessümle devam diyenlerdendi...
Onun derdi insanlar değil komple sorunlar ve olaylardı... Sevilmekten ziyade sevmeye aşıktı... Doğayı, çiçeği, böceği, havayı, suyu, Güneş’in merhaba demesini, çocukları, insanları, canına Can olan yoldaşları sevmeyi seviyordu...
Ve şimdi gelmişti ‘bir nefes Can’ dilemek için kollarını açan limanına yüz sürmeye... Ne tarifsiz bir duygudur ‘kollarını ardına kadar açan bir limana’ sahip olmak. Yaşınızın, makamınızın, servetinizin, başarılarınızın, yoğunluğunuzun hiçbir önemi yoktur sığınacak bir limana ihtiyaç duyuyorsanız! Yeter ki ‘insan dolu’ bir yüreğe sahip olun... Yeter ki tek başınıza aciz bir canlı olduğunuzun farkında olun... Ve yeter ki hayatınızın tamamlanmaya ihtiyacı olduğunu kabul edin, hayatları da elinizden geldiğince tamamlamaya niyetli olun...”
Geçtiğimiz günlerde Sezen Aksu’yu uzun bir aradan sonra ekranda gördüm. Atilla Özdemiroğlu’nun kızı Lidya Özdemiroğlu’nun babası anısına gerçekleştirdiği söyleşide ‘Sezen Aksu neden bu kadar seviliyor’ sorusunun cevabını bilmeyenler bulabilir.
Türkiye’yi ve dünyayı onlarca yıldır keyifle mest eden bu kadın; yüreğinden çıkan cümlelerle ne kadar insan olduğunu söylüyordu aslında! Hayatından kayıp gidenleri unutamadığını, onlara duyduğu ihtiyacı, onlara yüklediği değeri anlatıyordu Sezen Aksu. Sığınacak limanlarını yakıp yıkmışlar da huzurla demir atacak yeri kalmamış gibiydi... Aşklarını, dostlarını hayatından kayıp gitmelerine rağmen dualarla ve büyük hasretle anlatması kişinin ne kadar büyük bir yüreğe sahip olduğunu göstermez mi?
Hepimizin kollarını ardına kadar açan limanlara ihtiyacı olduğunu unutmayın...
