Formül belli
Öncelikle Fenerbahçe Beko’ya kocaman tebrik ve teşekkürler.
Avrupa basketbolunun en önemli organizasyonu olan EuroLeague’in Final Four olarak adlandırılan son dört takımı arasına kalma başarısını bu sene bizden Fenerbahçe, Yunanistan’dan Oly ve Pana, Fransa’dan da Monaco gerçekleştirdi. Fenerbahçe Beko Pana’yı, Monaco da Oly’yi saf dışı bırakarak finale geldiler. Geçen Pazar gecesi final oynandı. Muhteşem bir mücadele sonunda Jasikevicius’un Fenerbahçe Beko’su Spanoulis’in Monaco’sunu 81-70 yenerek 2017’den sonra ikinci kez EuroLeague Şampiyonu oldu. Ayakta alkışlıyoruz.
Sonuçtan bağımsız olarak Fenerbahçe Spor Kulübü’nün futbol şubesi ile basketbol şubesi olan Fenerbahçe Beko’nun birbirine taban tabana zıt iki farklı karakter sergilemesi ve farklı sürdürülebilir başarı skalalarına sahip olması incelenmesi ve irdelenmesi gereken bir olgu olarak duruyor önümüzde.
Basketbol elbette futbola göre dinamikleri daha kontrol edilebilir ve öngörülebilir bir spor peşinen bunu kabul ediyoruz biz de. Ne var ki Aziz Yıldırım’ın büyük bir öngörü ile 2014 yılında basketbol organizasyonunu profesyonellere (yani Maurizio Gherardini’ye) emanet etmesiyle başlayan hikâye hoca, sporcu, başkan zincirinden bağımsız olarak ellerindeki yol haritasına göre her sene biraz daha seviye kazanarak devam ediyor. (Burada Fenerbahçe’nin Ülker’li yıllarının da hakkını vermek lazım)
Basketbol takımının kulübe yaklaşık yıllık eksi 20 milyon €uro yükü var ama bu negatif durum elde edilen başarılar, bunların olumlu yankıları ve medyada yer alan sütun/santim hesabına bakarsanız belki artı 50 milyon €uroluk bir değer katıyor Fenerbahçe markasına. Dünyanın NBA’den sonra en değerli organizasyonu olan Euro League’in gediklilerinden ve A Lisansa sahip seçkin takımlarından birisi olarak marka bilinirliği son senelerde zirveye tırmandı Fenerbahçe Beko’nun.
Bunun yanında futbol takımının bir türlü başarılı olamamasının TFF, MHK, “yapı” gibi tartışılır sebepleri olduğu kadar başkan ve yönetim kurulunun “yönetememe” krizlerinin de hatırı sayılır payı var. Hoca ve futbolcu transferlerinde yapılan hatalar, futbolun paydaşları ile kurulan sağlıksız diyalog ortamı ve tribünlerin küstürülmesi Ali Bey’in kabahatlerinden. Bankalar Birliği borcunun kapatılması gibi çabalar olumlu olsa bile işe yaramayan futbolcularla çöpe giden milyon €uroları düşününce biraz akıllı olunsa zaten kulüp bu kadar borç batağına düşmezdi diyor taraftar.
Fenerbahçe Genel Kurul üyelerinin son yıllarda genellikle “tek tip” bir sosyolojik profile bürünmesi, halkın bütün fikir, düşünce ve sosyo-ekonomik kesimlerinden beslenen damarların kuruması, belli bir zihniyetin (Kadıköy, Çankaya, Alsancak) tekeline girmesi gibi temel sorunların çözümü çok kolay değil. Fenerbahçe hızla halktan kopuyor, yeni nesiller artık eskisi kadar Fenerbahçeli olmuyor ve yönetim bunu umursamıyor. Divan Kurulu toplantılarında sergilenen konuşmalar hep aynı minval üzerinde ve hayatın gerçeklerinden ne kadar da uzak bir bilseniz.
Neyse yazıyı Fenerbahçe Beko’yu tekrar kutlayarak bağlayalım ve basketbolumuza hayırlı olsun diyelim.
Bugün 27 Mayıs 1960 askeri ihtilalinin sene-i devriyesi. İhtilalin kurbanları Menderes, Polatkan ve Zorlu’yu rahmetle anıyoruz ve 29 Mayıs 1453’de İstanbul’un fethini gerçekleştiren atalarımız Fatih Sultan Mehmet ve yiğit evlatlarını da hayırla yâd ediyoruz. Ruhları şâd olsun hepsinin.
