Gazze’yi unutma
Gündemde olduğunda hepimizin odaklandığı konular dikkatimizden kaçmıyor. Ancak kamuoyunun üst başlığından düştüğünde, insanların aynı hassasiyeti sürdürmediğini görüyoruz. Gazze’de bir ateşkes süreci sağlanmış gibi görünüyor. Katliamın durması, vicdani ve insani anlamda çok önemli ve kıymetli.
Diğer taraftan koca bir şehrin yıkıldığını, adeta enkaz hâline geldiğini unutmamalıyız. Hâlâ hayatta kalabilenler varsa –ki var– oradaki çocukların, kadınların, canların büyük bir yardıma ihtiyaç duyduğu inkâr edilemez bir gerçek.
Hepimiz, her ne kadar zorlu şartlarda yaşasak da, inancımız gereği ve vicdani sorumluluğumuzla Gazze’deki kardeşlerimizle ekmeğimizi, aşımızı ve dualarımızı paylaşmaya devam etmeliyiz.
Sivil toplum kuruluşları, yardım hareketleriyle dünyanın birçok noktasına ulaşmaya çalışıyor. Gazze’ye de dokunma gayretlerini sürdürüyorlar. Bu kıymetli hareketlere, yardım faaliyetlerine bizler de elimizden geldiğince katkı sunmalı, destek vermeliyiz.
Sabah kahvaltınızı yaparken, akşam sofranızda ya da keyif kahvenizi yudumlarken aklınıza mutlaka Gazze’deki kardeşlerimiz gelsin. Yapabiliriz. En azından oradaki bir yetime, bir çocuğa, bir kadına, bir cana dokunabiliriz.
Kâinat kıyamete kadar yolculuğuna devam ederken, bu yolculuk ancak vicdanlı insanların yaptığı eylemler ve mazlum yüreklerin samimi dualarıyla anlam kazanacak.
Gazze’de ateşkes sağlandı diye “her şey tamam” diyerek elimizi asla çekmemeliyiz. Asıl şimdi, tam da şimdi Gazze halkı bizden yardım bekliyor.
Konu yalnızca gönderilen maddi yardımlar değil; mevzu, dünyanın herhangi bir yerinde inanan Müslüman kardeşlerimiz için “Bizi unutmadılar” duygusunu yaşatmak. Onlara yalnız olmadıklarını hissettirmek çok daha kıymetli. Bu anlamda yapılan her eylem başka bir boyut kazanıyor.
Evet, unutmayalım… Gazze’yi de unutmayalım, dünyanın herhangi bir yerindeki mazlumları da. Çünkü onların bize değil, ama bizim onların dualarına çok ihtiyacımız var.
